همچنین در یک روایت دیگر آمده است: صفوان پسر مهران جمّال گفت: امام صادق(ع) به من دستور داد اهالی ناحیه‌ام را بر روزه ماه شـعبان تـشویق کنم. گفتم: فدایت شوم در این روزه چـیزی مـی‌بینی؟ فرمود: بله. رسول‌اللّه(ص) پیوسته هنگامی که هلال شعبان را می‌دید دستور می‌داد منادی در مدینه ندا دهد: ای اهل یثرب همانا من رسول خدا بـه سـوی شـما هستم، آگاه باشید که شعبان ماه من است پس خدا رحـمت کـند کسی را که مرا بر ما هم یاری کند. سپس امام صادق(ع) فرمود: امیر المؤمنین علی علیه‌السلام نیز همیشه می‌فرمود: از زمـانی کـه نـدای منادی رسول خدا(ص) در شعبان را شنیدم روزه شـعبان از من فوت نشد و هرگز در طول زندگی‌ام نیز روزه شعبان ان‌شاء‌اللّه از من فوت نمی‌شود. (الاقبال بالاعمال الحسنه، ج 3، ص 882). اما درباره شب اول این ماه نمازهاى بسیار در اقبال ذکر شده از جمله دوازده رکعت به حمد و یازده مرتبه توحید. درباره ثواب اولین روزه ماه شعبان عبدالله بن مرحوم ازدى نقل کرده است که از امام صادق (ع) شنیدم که مى فرمود:

«هر کس روز اول ماه شعبان را روزه بگیرد، حتماً بهشت بر او واجب مى‌شود؛ و هر کس دو روز (از ماه شعبان) را روزه بگیرد خداوند متعال در عالم دنیا در هر روز و هر شب به او نظر مى‌کند و نظر خداوند به او تا در بهشت نیز ادامه مى‌یابد و هر کس سه روز روزه بگیرد هر روز از بهشت خدا را در عرشش زیارت مى‌کند؛ من صام أول یوم من شعبان وجبت له الجنة و من صام یومین نظر الله إلیه فی کل یوم و لیلة فی دار الدنیا و دام نظره إلیه فی الجنة و من صام ثلاثة أیام زار الله فی عرشه من جنته کل یوم» ^{( المراقبات، ص177، مفاتیح الجنان؛ فصل دوم . در اعمال ماه شعبان)}