آيه:
«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمْ كُفَّارٌ أُوْلَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلَئِكَةِ وَ الْنَّاسِ أَجْمَعِينَ»
«خَلِدينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لَا هُمْ يُنْظَرُونَ»
ترجمه:
همانا كسانى كه كافر شدند و در حال كفر از دنیا رفتند، لعنت خدا و فرشتگان و مردم، همگى بر آنها خواهد بود.
(آنان براى) همیشه در آن (لعنت و دورى از رحمت پروردگار) باقى مىمانند، نه از عذابِ آنان كاسته مىشود و نه مهلت داده مىشوند.
* نکته ها
در آیهى قبل بیان شد كه اگر كتمان كنندگان، توبه كرده و حقایق را بیان نمایند، مورد لطف الهى قرار مىگیرند. در این آیه مىفرماید: امّا اگر كفّار توبه نكرده و در حال كفر بمیرند، باز همان لعنت خداوند و فرشتگان و تمام مردم گریبانگیر آنان خواهد بود.
سؤال: در آیه، لعنت همهى مردم بر كفّار مطرح شده است، ولى ناگفته پیداست كه بعضى از مردم، خودشان كافر یا دوست كافرند، پس لعنت همه مردم در آیه به چه معنا مىباشد؟
پاسخ: لعنت، در دنیا و آخرت مطرح است. كسانى كه در دنیا دوست كفّار یا خود كافرند، در آخرت لعنت خواهند شد. «كلّما دخلت امّة لعنتْ اُختها» [اعراف، 38]
یكى از درخواستها و دعاهاى اولیاى خدا، مسلمان مردن است. حضرت یوسف از خداوند مىخواهد كه مسلمان بمیرد: «تَوفّنى مُسلِماً» [یوسف، 101] حضرت ابراهیم و یعقوب به فرزندان خود سفارش مىكنند كه «فلاتموتنّ الاّ وانتم مسلمون» [بقره، 132] نمیرید مگر اینكه مسلمان یعنى تسلیم پروردگار باشید.
* پيام ها
1- اصرار بر كفر و در حال كفر مردن، دورى ابدى انسان را از رحمت الهى به دنبال دارد. «ماتوا و هم كفّار... علیهم لعنة اللّه»
2- آنچه مهم است، پایان عمر انسان است كه آیا با ایمان مىمیرد یا بىایمان. «ماتوا و هم كفّار»
3- تخفیف كیفر یا تأخیر آن، مربوط به دنیاست. در قیامت نه تخفیف است و نه تأخیر. «لا یخفّف... لا هم ینظرون»