خداوند در سورۀ نساء مى فرماید: «بترسید از مخالفت امر خداوندى که از یکدیگر به نام او حاجت مى طلبید (یعنى چنانچه خدا را بزرگ مى دارید که یکدیگر را به او قسم مى دهید که چنین و چنان کن یا نکن، پس مخالفت امر او را نکنید) و بترسید از بریدن خویشان و سعى کنید در پیوند با ایشان» در این آیه وَ اَلْأَرْحٰامَ عطف به اسم جلالۀ پروردگار است و در مجمع البیان این معنى را از حضرت باقر (ع) روایت نموده، و در کافى از حضرت صادق (ع) در معنى این آیۀ شریفه این طور نقل نموده که ارحام در اینجا تمام خویشاوندانند نه طایفۀ خاصه به درستى که خداوند امر به وصل نمودن تمام خویشان فرموده و صلۀ رحم را بزرگ فرموده که همراه با خود آن را ذکر کرده «الله و الارحام» .