حضرت صادق (ع) فرمود: صلۀ رحم سبب دارا شدن صفت جمیله حسن خلق و سخا و کرم مى شود (زیرا براى انجام این تکلیف مهم الهى ناچار است که در معاشرت ارحام رعایت حسن سلوک را بنماید و پس از تمرین و ممارست داراى ملکۀ حسن خلق مى شود حتى نسبت به دیگران و همچنین به برکت صلۀ رحم و تکرار آن داراى ملکۀ سخا وجود مى شود و از مرض مهلک بخل نجات پیدا مى کند) و نیز نفسش از مرض کینه و حسد پاک مى شود و از بلاى دشمنى با خلق راحت مى شود (چون به سبب صلۀ رحم محبوب نزدیکان بلکه سایر خلق شده و از شر آنها در امان خواهد بود) ١.
از حضرت باقر (ع) است: که صلۀ رحم اعمال نیک صاحبش را پاکیزه مى کند یعنى نقائص آن را برطرف مى کند و به درجۀ قبول مى رساند مال را زیاد کرده و شدائد و مصیبتها را دفع مى کند و حساب روز قیامت را آسان مى کند و اجل را تأخیر مى اندازد.
حضرت سجاد (ع) مى فرماید: محبوبترین گام برداشتنها نزد خداى تعالى دو گام برداشتن است، یکى گامى که برمى دارد و به آن به صف مسلمین ملحق مى شود مانند صف جهاد وصف نماز جماعت، دوم گامى که برمی دارد و حرکت مى کند براى صلۀ رحمى که از او بریده است . رسول خدا (ص) فرمود: به درستى که در بهشت مقامى است که به آن نمى رسد مگر سه طایفه: امام عادل، صله کنندۀ رحم و فقیر عیال وار صابر.
رسول خدا(ص)فرمود: کسى که براى صلۀ به جان و مال به طرف رحم خود حرکت کند خداوند اجر یک صد شهید در نامۀ اعمالش مى نویسد و به هر قدمى که بر مى دارد چهل هزار حسنه براى او است و چهل هزار گناه از او محو شده و چهل هزار درجه برایش بلند مى شود و مثل این است که یک صد سال بندگى خدا کرده ۵.و باز از همان حضرت است: که صدقه دادن در راه خدا ده درجه ثواب دارد و قرض دادن هیجده درجه (زیرا به قرض دادن آبروى قرض گیرنده محفوظ مى ماند) و صلۀ برادران دینى و پیروان اهل بیت بیست درجه و صلۀ رحم بیست و چهار درجه .