وی افزود: امر به معروف و نهی از منکر و تنفّر از این افراد، دومین و سومین گامی است که باید در برابر افراد سخن‌چین داشته باشیم. سخنچینی گناه است و کسی که مرتکب چنین گناهی می‌‌شود مغبوض خداست، پس ما نیز باید از چنین افرادی تنفّر داشته باشیم.
این استاد حوزه یادآور شد: «عدم سوءظن و داشتن حسن ظن، عدم تجسّس و عدم ارتکاب خود به سخنچینی و انتقال آن حرف به افراد دیگر» از دیگر وظایف ما در برابر فرد سخن چین به شمار می‌رود.
حجت‌الاسلام خلج «نفرت، حسادت، طمع و بیکاری را ریشه سخنچینی دانست و گفت: سخنچینی پیامدهایی در دنیا و آخرت دارد که مهم‌ترین پیامدهای دنیایی آن عبارت‌اند از: از بین رفتن پیوند دوستی و برادری، محروم شدن از رحمت الهی، سلب اعتماد مردم، از بین رفتن وجهه و آبرو و در نتیجه رسوا شدن در دنیا.
وی «عذاب قبر، نسخ در محشر به شکل میمون، محروم شدن از بهشت و عذاب آخرت» را از جمله پیامدهای آخرتی سخنچینی دانست و گفت: 2 راهکار علمی و عملی برای رهایی از این رذیله اخلاقی وجود دارد؛ بُعد علمی آن به مطالعه و دقت در آیات و روایات مرتبط با موضوع سخنچینی و نهی و مذمت آن بر می‌گردد، وقتی فرد به این کار مداومت داشته باشد، راحت‌تر می‌تواند از این رذیله اخلاقی فاصله بگیرد.
حجت‌الاسلام خلج افزود: بُعد عملی آن نیز به این صورت است که فرد مراقب اعمال، رفتار و گفتار خود باشد و با برنامه‌ریزی دقیق و استفاده از اوقات شبانه‌روز، حتی فرصت فکر به گناه را از خود بگیرد.