قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع): قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمُوسَى (ع): يَا مُوسَى احْفَظْ وَصِيَّتِي لَكَ بِأَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ أَوَّلُهُنَّ مَا دُمْتَ لَا تَرَى ذُنُوبَكَ تُغْفَرُ فَلَا تَشْتَغِلْ بِعُيُوبِ غَيْرِكَ وَ الثَّانِيَةُ مَا دُمْتَ لَا تَرَى كُنُوزِي قَدْ نَفِدَتْ فَلَا تَغْتَمَّ بِسَبَبِ رِزْقِكَ وَ الثَّالِثَةُ مَا دُمْتَ لَا تَرَى زَوَالَ مُلْكِي فَلَا تَرْجُ أَحَداً غَيْرِي وَ الرَّابِعَةُ مَا دُمْتَ لَا تَرَى الشَّيْطَانَ مَيِّتاً فَلَا تَأْمَنْ مَكْرَهُ.

خصال شیخ صدوق، ج1، ص217

امیرالمؤمنین(ع) فرمود: خداوند تبارک و تعالی به حضرت موسی(ع) چنین وحی کرد:

ای موسی چهار سفارش به تو دارم:

اول: تا زمانی که مطمئن نیستی گناهانت آمرزیده شده به عیوب دیگران مشغول مشو.

دوم: تا زمانی که مطمئن نیستی گنج های من تمام شده در مورد روزی خود اندوهگین مباش.

سوم: تا زمانی که از زوال پادشاهی من اطمینان نداری به کسی جز من امید مبند.

چهارم: تا زمانی که مطمئن نیستی شیطان مرده، از مکر او ایمن مباش.