در سوره يس خداوند متعال يك قاعده مهم تاريخي را بيان مي‌كند. تدبر در همه آيات خوب و لازم است اما در مورد اين آيه واجب‌تر است. يا حسرت العباد ما ياتيهم من الرسول الا كانوا به يستهزون. اي واي بر مردم كه هر پيامبري را كه فرستاديم به سخره گرفتند.
خداوند به عنوان يك رويه تاريخي مي‌فرمايد همه اين 124 هزار پيامبر استهزا شده اند. خداوند هيچ گاه مبالغه نمي‌كند. او توجه ما را به اين نكته جلب مي‌كند كه هر كس در راه قرار گيرد نبايد بهراسد. گويا استهزا شدن يك ميراث است و بايد افتخار كند كه مانند آنها استهزا شده است لذا ترس از تمسخر نبايد ما را بازدارد. بسياري از كساني كه در جبهه حق هستند و كم مي‌گذارند به دليل ترس از تمسخر است. در اوايل طلبگي من پدرم مصمم بود كه ما لباس بپوشيم ما بهانه مي‌آورديم كه نپوشيم و او مي‌گفت تو مي‌خواهي كسي تو را مسخره نكند. اگر اين است بپوش.
استهزاء میراث پیامبران برای اهل حق است
مي‌گفت نامردي است كه به پيامبر توهين كنند اما ما بخواهيم كه ما را مسخره نكنند. خيلي ها هستند به ويژه در عرصه هنر از ترس اينكه مبادا مورد تمسخر قرار بگيرند به خوبي از حق دفاع نمي‌كنند و من آنها را در قبيله كساني كه مسخره مي‌كنند مي‌دانم. اينها همان ياران پنهان آنهايند. برخي از ترس تمسخر از دفاع از حق كم مي‌گذارند. ما از اين دسته هم دل پري داريم. درس ديگر اين آيه اين است كه شمانمي توانيد حق را به گونه اي بيان كنيد كه تمسخر نشويد. اشاره مي‌كنم به آن مقاله‌اي كه گفت شما بايد طوري رفتار كنيد كه مورد تمسخر قرار نگيرد.
از حق كم نگذاريم حق را تقليل ندهيم يا باطل را با حق در نياميزيم كه از تمسخره مصون بماند. قطعا حق تمسخر مي‌شود. چرا به تمسخر حق اقدام مي‌كنند چرا پيامبران را بلا استثنا تمسخر مي‌كنند. وقتي مقدسات در جامعه قوام پيدا كند مي‌توان با تمسخر به راحتي توجه مردم راجلب كرد. چون مقدسات را مسخره كردي شهره مي‌شود بدون هيچ هنري تنها راه پايين كشيدن مقدسات مسخره كردن است.
وقتي دين با منطق از خودش دفاع مي‌كند كسي در رابطه با آن منطق ديگري ندارد و به تمسخر دست مي‌زند اگر مهم‌ترين افراد دين را سربه دار كنيم نابود نمي‌شود اما اگر موفق به تمسخر آنان شدي مي تواني اميدوار باشي. به پيامبر بعد از فتح مكه گفته وحشي قاتل حمزه مسلمان شده است. پيامبر هم گفت او آزاد است اما چندنفري را كه با اشعار خود پيامبر را هجو مي كردند امان نداند و فرمودند حتي اگر به كعبه آويخته اند همانجا آنها را بكشيد.
حكم تمسخر كننده در تمام مذاهب اسلامي اعدام است. حرف ديگر اين آيه اين است كه نه تنها نبايد در برابر تمسخر هراسيد حتي نبايد حق را تقليل بدهيد تنها و آخرين راه دشمن تمسخر است. اما پيام مثبتي كه اين آيه مي‌دهد اين است كه وقتي دشمن مي‌بيند با منطق نمي‌تواند مبارزه كند رو به تمسخر مي‌آورد و اين علامت ضعف دشمن است.
حضرت امام با فتوای خود درباره سلمان رشدی باب تمسخر را بست
امام خميني (ره) آنچنان محكم در مقابل سلمان رشدي ايستاد و ملاحظات بين المللي را ناديده گرفت كه اين امر در سرچشمه متوقف شد وگرنه بايد شاهد تمسخر دين توسط دانه درشت‌ها بوديم. الان كمترين و بي‌ارزش‌ترين‌هايشان را به تمسخر فرستاده‌اند. اين علامت اقتدار ماست. آيا اين تمسخرها از اذن امام شروع شد آيا تلفظ اين نام بهانه تمسخر شد؟ اگر چنين است قبل از اين هم چنين بهانه‌هاي كم نبوده و پيش از اين هم موجب تمسخر شده است.
بخشی از سخنان حجت الاسلام پناهیان در همایش "حزب الله سايبر" خرداد ماه 91