آیه: رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَآ أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَآ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ/ 128 بقره
ترجمه: (ابراهیم و اسماعیل همچنین گفتند:) پروردگارا! ما را تسلیم (فرمان) خود قرارده و از نسل ما (نیز) امّتى كه تسلیم تو باشند قرارده و راه وروش پرستش را به ما نشانده وتوبهى ما را بپذیر، كه همانا تو، توبهپذیر مهربانى.
نکته ها
با آنكه حضرت ابراهیم و اسماعیل هر دو در اجراى فرمان ذبح، عالىترین درجه تسلیم در برابر خدا را به نمایش گذاردند، امّا با این همه در این آیه از خداوند مىخواهند كه ما را تسلیم فرمان خودت قرار ده. گویا از خداوند تسلیم بیشتر و یا تداوم روحیّه تسلیم را مىخواهند. كسى كه فقط تسلیم خدا باشد، نه تسلیم عموى بتتراش مىشود و نه در برابر بتها به زانو مىافتد و نه از طاغوتها پیروى مى كند.
پيام ها
1- به كمالات امروز خود قانع نشوید، تكامل و تداوم آنرا از خدا بخواهید. «ربنا و اجعلنا مسلمَین لك»
2- توجّه به نسل و فرزندان، یك دورنگرى عاقلانه و خداپسندانه است كه حاكى از وسعت نظر و سوز و عشق درونى است و بارها در دعاهاى حضرت ابراهیم آمده است. «ومن ذریّتنا»
3- راه و روش بندگى را باید از خدا آموخت وگرنه انسان، گرفتار انواع خرافات و انحرافات مىشود. «أرنا مناسكنا»
4- تا روح تسلیم نباشد، بیان احكام سودى نخواهد داشت. در اینجا ابراهیم علیه السلام ابتدا از خداوند روح تسلیم تقاضا مى كند، سپس راه و روش عبادت و بندگى را مىخواهد. «واجعلنا مسلمَین لك... ارنا مناسكنا»
5 - نیاز به توبه و بازگشت الطاف الهى، در هر حال و براى هر مقامى، ارزش است. «تب [1] علینا»
6- یكى از آداب دعا، ستایش پروردگار است كه در این آیه نیز به چشم مى خورد. «التواب الرحیم»
(1) در حدیث مى خوانیم: رسول اكرم صلى الله علیه وآله هر روز، هفتاد مرتبه استغفار مى نمود، با اینكه او معصوم بود و هیچ گناهى نداشت.
منبع:حوزه