قائمی نیا در ابتدای سخنانش گفت: مرحوم سید علی خان مدنی شخصیت بزرگی است که از اوان طلبگی از شرح صمدیه تا مراحل برین آن با شرح صحیفه سجادیه همراه طلاب و دین پژوهان است و این آثار از او چهره ای ماندگار و برجسته ساخته است.
وی با بیان اینکه صحیفه مکرمه سجادیه، کتابی مجهول القدر در جهان اسلام است و مرحوم امام(ره) از این کتاب به عنوان سند زنده اسلام یاد می کردند، افزود: از توفیق‌های این سید بزگوار این بوده است که همت خود را صرف این کتاب ارزشمند کرده است که خود توفیقی بزرگ است. هرچند با وجود این شرح نیز صحیفه همچنان مجهول و جای کار دارد.
این محقق و نویسنده کشورمان گفت: برخی بر این باورند که کتاب صحیفه صرفا کتاب دعا است، این در حالی است که فراتر از آن، این کتاب پلی است به زیست جهان امام سید الساجدین و روشنگر وجه ارتباط حضرت با خداوند است.
وی با اشاره به اینکه معناشناسی و به تعبیری علم الدلاله، دارای سابقه دیرینه است و از زمان ارسطو تا به کنون پیشینه دارد و در تفکر و سنت حوزوی ما در علم اصول فقه و فلسفه و عرفان و.... مسائل آن مورد بررسی قرار می گیرد حال یا در حاشیه یا در متن؛ گفت: ولی به عنوان یک دانش مستقل که شاخه ای از دانش زبان شناسی باشد در غرب صورت گرفته است.
قائمی نیا با تأکید بر اینکه از آنجا که دین ما، دینی متن محور است و معجزه پیامبر ما کتاب است، اضافه کرد: مباحث و مسائل معناشناسی هویت و رسالت اصلی حوزه های علمیه را تشکیل می دهد و طول این سالیان دراز، عالمان دین به معناشناسی قرآن و حدیث مشغول بوده اند، اما آنچه گرایش معناشناسی را با فعالیتهای سنت حوزوی جدا می کند آن است که دانشمندان غرب این دانش را ذیل یک پارادایم مطرح کردند و این از آن علمی دقیق می‌سازد، البته برخی بی پارادایم بودن را مطلوب می دانند که جای خود باید صحبت شود.
وی با اشاره به اینکه این اندیشه که هر آنچه اندیشمندان غرب در این دانش ها مطرح کرده اند، صحیح است، اندیشه ای ناصحیح و سبک است، بیان کرد: این دانش مانند دیگر دانش‌ها نیازمند نگرش انتقادی است، اما شاخصه خوبی که آنان دارند این است که اختلاف مکاتب و آثار آن را خوب مطرح کرده اند ولی ما در همین مکتب بصره و کوفه نتوانستیم عمق اختلاف و آثار آن را تبیین کنیم و آن را در مرحله ظاهری دعواهای لفظی متوقف کردیم.