اول: «ضلالة الأهواء» خواسته‏ هاى گمراه و نامعقولى كه بر امت من چيره مى‏شود. دوم: «و اتِّباع الشَّهَوات فى البُطُون وَ الفروجِ» شهوت شكم و غريزه جنسى كه آنها را به نابودى و هلاكت مى‏كشد و از امت من بيرون مى ‏برد. جزء يهودى‏ ها و مسيحى ‏هاى زمان خود مى‏شوند؛ چون همين كارهايى كه بيشتر مسلمانان در كشورهاى اسلامى و تعدادى در ايران نسبت به شكم و شهوت دارند، همان ‏هايى كه اسرائيلى‏ ها، صهيونيسم و مسيحى‏ ها در اروپا و آمريكا دارند. سوم: «وَ الْغَفْلَةُ بَعْدَ المَعْرِفة» بعد از اين كه شناخت به خدا، قيامت و اهل بيت عليهم السلام داشتند، اين شناخت را از دست بدهند و درگير فساد، مادّيت و دنياگرايى شوند كه دين از ياد آنها برود.

شهوت، شكم و غريزه جنسى، دو خطرى است كه پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه و آله را نسبت به امتش ترسانده بود كه فرمود: «براى امت بعد از خودم مى ‏ترسم».

در روايت ديگرى پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: «إيّاكم و الهَوى فَانّ الهَوى‏ يُصِمُّ و يُعْمِى» از پيروى هواى نفس بپرهيز، كه اگر دچار هواى نفس و خواسته ‏هاى نامعقول شويد، شما را كر و كور مى‏كند. شما را كور مى‏كند، طورى كه غير از خود، هيچ چيزى را نمى ‏بينيد. فقط مى‏ گويد شكم و شهوتم. در اين عالم، غير از شكم و شهوت، ميلياردها حقيقت وجود دارد. اما او ديگر نه خدا را مى ‏بيند، نه قيامت و آينده با سعادت را. نبوت انبيا، امامت امامان، آيات قرآن را نمى ‏بيند و خودبين مى ‏شود، آن هم در محدوده شكم و شهوت خود.

بانوى كاخ، چنين گرفتاريى داشت. او شوهر خود را نمى‏ديد، حساب نمى‏كرد كه اگر اين جوان حاضر شود كام او را جواب دهد، به شوهر خيانت كرده است. او آبروى خود و اين جوان و آينده و قيامت را نمى‏ ديد. او شنوايى و بينايى نداشت؛ چون «يصم و يعمى» بود. حضرت يوسف عليه السلام هفت سال به او مى ‏گفت: اين كار نامشروع، خلاف انسانيت و اخلاق، ظلم به شوهر و خيانت به خانواده است، اما او نمى‏ شنيد.

خداوند منان در قرآن کریم می فرمایند که «إيّاكم و الهَوى فَانّ الهَوى‏ يُصِمُّ و يُعْمِى» اين خواسته‏ هاى نامعقول و حرام، شما را كور و كر می ‏كند.