پس از اعتقاد پیدا کردن به اصول دین، باید در احکام دینی از مجتهد جامع‌الشرایط تقلید کرد. با مراجعه به زندگی بزرگان، علمای بسیاری را می‌بینیم که گرچه در رتبه علمی والایی هم قرار داشتند بدون هیچ غرور و تکبری از مراجع زمان خود تقلید کردند.
فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ/ پس اگر نمی‌دانید از اهل ذکر (یعنی علما و دانشمندان هر امت) سؤال کنید. نحل/43
* آینه:
حکایت؛ مرحوم آخوند ملاعلی نوری در نامه‌ای به مرحوم میرزای قمی چنین می‌نویسد: من چندی در خدمت آقا سید حسین قزوینی تحصیل نمودم. عقیده او این بود که در این دوره احتیاط اقرب به سبیل نجات است و ما هم طریق احتیاط را دوست داشتیم تا اینکه در اصفهان خدمت آقا محمد بیدآبادی رسیدیم.
ایشان را همین طریقه، شیوه مرضیه بود، حال نمی‌دانیم رای مبارک شما چه اقتضا می‌نماید؟ مرحوم میرزا در جواب نوشتند: چاره‌ای جز تقلید مجتهد حی جامع‌الشرایط نیست زیرا که احتیاط منجر به عسر و حرج است، علاوه بسا باشد که احتیاط امکان ندارد چون بسمله در نماز اخفات بعضی جهر لازم دانسته‌اند و بعضی اخفات، اکنون احتیاط چون توان نمود؟ علاوه اهل‌وعیال چگونه احتیاط کنند و شما هم با ایشان معاشرت دارید؟ پس جناب آخوند رساله‌ای از میرزا خواست و تا او در حیات بود تقلید او را می‌نمود و پس از وفات او تقلید مرحوم حجةالاسلام حاج سید محمدباقر (شفتی) می‌کرد. آری آخوند ملاعلی نوری با آن مقام علمی تقلید می‌کند. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. 1
پی نوشت: 1.با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در میدان عمل منبع:حوزه