آیت‌الله مجتهدی در شرح این حدیث می‌گوید: یک روز حضرت موسی(ع) اصحابش را موعظه می‌کرد که ناگهان یک نفر از جایش بلند شد، و در حالی که ناراحت شده بود، پیراهنش را پاره کرد. بعضی‌ها هستند که وقتی موعظه می‌شنوند، حالشان منقلب می‌شود؛ من شصت سال پیش دیدم که «آمیرزا چلویی» مشغول موعظه بود که یک نفر غش کرد؛ ما قدیم دیده بودیم افرادی را که غش می‌کردند.

ایشان ادامه دادند: «پیراهنت را پاره نکن، قلبت را صاف کن»، یعنی در پیشگاه من به گناهانی که انجام داده‌ای، به بدی‌هایی که در قلبت مخفی کرده‌ای اعتراف کن. همه چیز را بگو؛ حالا باید از مردم حلالیت بطلبی، پیراهن پاره نکن و تظاهر ننما. بعضی‌ها در هیئت تظاهر می‌کنند، داد و فریاد می‌کنند، نمی‌گذارند مردم به روضه گوش کنند و حال آنکه وقتی تحقیق می‌کنی می‌بینی همین آدم نصف مالش حرام است.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی بیان کرد: حدیث خوبی است، مرحوم مجلسی در شرح این حدیث می‌گوید: «هدف از این حدیث، توبیخ آن شخص بود، خداوند می‌خواهد این شخص به خاطر گناهانی که در باطن خود پنهان کرده توبیخ کند».

وی در پایان گفت: باید ریشه‌ای درست شویم، نه اینکه دو میلیون خرج کنیم تا بر دیوار خشتی، رنگ روغن بزنیم. اگر اصلاح شویم، آن وقت است که گریه ما فایده دارد، پیراهن پاره کردنمان فایده دارد؛ درحالی که تظاهر به مقدسی که خوبی ها را نمایش دهیم و بدی ها را مخفی کنیم، فایده ای ندارد.

پی نوشت:

احسن الحدیث