ایشان به روح لطیف و اثرپذیر زن و برخورداری بیشتر از سلاح اشك و آه در این قشر از جامعه اشاره كرده و با تصریح بر اینكه مناجات و دعا در زن ها اثرپذیرتر از مردهاست, اذعان داشتند: مسائل حوزوی و دینی اثرش در زن ها و دخترها بیش از مردهاست برای اینكه اینها رقیق ترند. بسیاری از مردها در جبهه های جنگ، علیه اسلام شمشیر می زدند ولی همسران اینها مخفیانه اسلام آورده بودند این اثر دین در زن هاست، چون دین با مناجات و دعا پیش رفت و این پذیرش در زن ها بیشتر است، دین با جهاد پیشرفت نكرد با جهاد, دفاع كرد و دین با مناجات و دعا پیش رفت. آن كاری كه از سلاح دعای كمیل برمی آید از سلاح آهن برنمی آید آن سلاحی كه «و سلاحه البكاء» اثر این سلاح در زن ها خیلی بیشتر است، چون در جهاد اكبر این كارساز است، این سلاح اكبر است كه آه می خواهد.
ایشان اذعان داشتند: این نعمت نیایش و دعا بدون زن در جامعه كم است به همان دلیل كه جهاد اكبر را آه اداره می كند، به همان دلیل قسمت مهمّ تربیت هم به عهده زن است. سعی شما بلیغ باشد اینها را كه تربیت می كنید چیزهایی یادشان بدهید كه گریه های اینها گریه های عاطفی و زنانه نباشد، مردانه گریه كنند مثل زینب كبرا(س), این آه, یك نعمت و سرمایه است. در روایات ما هم هست كه از قساوت قلب است كه چشم همراهی نمی كند، این سرمایه را شما رهبری كنید، مثلاً با حرف های عادی اشك نیاید. این اشك به آسانی به دست نمی آید این سرمایه در راه مناجات باشد.
معظم له ادامه دادند: زن های جامعه اگر اصلاح شوند، مردان هم اصلاح می شوند، آن وقت جمال و كمالش در این نیست كه بخواهد برود خودنمايي كند. یك مادر خوب می تواند فرزندداری كند و همسر و جامعه را اداره كند، ذات اقدس الهی این را مظهر رحمت قرار داد و كمالی نیست كه مرد بتواند پیشرفت كند و زن نتواند.