قال الباقر علیه السلام: مَنْ طَلَبَ الدُّنْيا اسْتِعْفافاً عَنِ النّاسِ، وَ سَعْياً عَلى أهْلِهِ، وَ تَعَطُّفاً عَلى جارِهِ، لَقَى اللهَ عَزَّ وَجَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ وَجْهُهُ مِثْلُ الْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ.
هركس دنيا را به جهت يكى از اين سه حالت طلب كند
1- بى نيازى از مردم؛
2- آسايش و رفاه خانواده و عائله اش؛
3- كمك و رسيدگى به همسايه اش؛
روز قيامت در حالتى  به ملاقات خداوند متعال نايل مى شود كه صورتش همچون ماه شب چهارده، نورانى است.

پی نوشت:

وسائل الشّيعة: ج 17، ص 21، ح 5