خداوندا، تویی امید دردمندان و چاره ساز خواهندگان، در هنگامی که مردمان نومید شده‌اند و ابر، باران خود را باز داشته و چرندگان هلاک شده‌اند، تو را می خوانیم.
عقیق:در خواستن باران از خدا در شهر کوفه- امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام:
بار خدایا، کوه‌های ما از خشکی شکافته و زمین ما تیره شده. ستورانمان
تشنه‌اند و در آغل‌های خود سرگشته‌اند. همانند مادران فرزند مرده می‌نالند.
از آمد و شدهای بیهوده به چراگاه‌ها ملول شده‌اند و از اشتیاق به آبشخورها
به ستوه آمده‌اند. (بار خدایا، ترحم فرمای به ناله گوسفندان و شوق ماده
شتران به آبشخورها.)
بار خدایا، ترحم فرمای به سرگشتگی آنها، آنگاه که در راه می‌روند و به ناله‌هایشان، آنگاه که به آغلهایشان در می‌آیند.
بارخدایا، بیرون آمده ایم به سوی تو، هنگامی که خشکسالی چونان اشتری لاغر
بر سر ما آمده . و ابرهای باران‌زای نه بدان گونه‌اند که می نمایند.
ای خداوند، تویی امید دردمندان و چاره ساز خواهندگان، در هنگامی که مردمان
نومید شده‌اند و ابر، باران خود را باز داشته و چرندگان هلاک شده‌اند.
تو را می خوانیم بار خدایا که ما را به اعمالمان مؤاخذه نفرمایی و به
گناهانمان مگیری، رحمت خود را با ابرهای بارنده‌ات و بهار پربارانت و
روییدنیهای شادی افزایت بر ما ارزانی دار.
از تو بارانی درشت و تندبار می خواهیم تا آنها را که مرده اند زنده سازی و آنچه را که از دست رفته است تدارک فرمایی.
ای خداوند، بارانی از تو می خواهیم جانبخش و سیراب کننده که همه را دربر گیرد و به همه جای برسد.
بارانی پاکیزه ، برکت دهنده ، گوارا و پر نعمت ، که گیاهش بسیار بود و شاخه هایش پربار و برگهایش تر و تازه که بدان بندگان ناتوانت را تن و توش دهی و بلاد مرده ات را زنده گردانی.
بار خدایا، بارانی عطا کن تا زمینهای بلند پر علف شوند و در زمینهای پست آب
روان گردد و پیرامون ما سبز و خرم شود و میوه هایمان فراوان گردد و
ستورانمان به راحت رسند و مردمان دور از ما نیز از آن تمتع برند و صحراها و
مزارع آفتاب زده ، از آن بهره مند گردند....