نوزده سالش بود که روز جانباز برایش شروع شد. یک روز جانباز بی‌انتها. جنگ بود، بهار بود، شب بود، فکه بود و جوان‌ها در یک ستون جلو می‌رفتند. اما مین، پیر و جوان نمی‌شناسد. غصه‌های پدر و اشک‌های مادر را نمی‌شناسد. مین نمی‌داند آرزو یعنی چه! هیچ لذتی هم از ستاره‌های شب و بوی خاک باران خورده نمی‌برد. مین فقط سنگینی پا را حس می‌کند و دیگر هیچ.

آخرین باری که راه رفت، نوزده ساله‌ش بود. در همان ستونِ نیمه‌شب؛ و سپیده که زد روز جانباز شروع شد.

حالا سی و پنج سال می‌گذرد. سی و پنج سال روی ویلچر. خودش روی ویلچر بزرگ شد. پسرش را هم روی همین ویلچر بزرگ کرد.

عکس‌هایی که از او ایستاده مانده خیلی کم است. حالا حتی آدم‌های کمی او را ایستاده به خاطر دارند. او اما برای بچه‌هایی که آنجا تاب می‌خورند همیشه ایستاده است. برای دختران من همیشه ایستاده است. بچه‌ها ایستادگی او را همین‌طور می‌بینند، همین‌طور می‌شناسند.
داداش محمد، دایی محمد، عمو محمد همیشه ایستاده است.
همیشه... .

***

مراسم تشییع پیکر جانباز شهید "محمد قبادی"، صبح روز یکشنبه مورخ 24 دی ماه برگزار خواهد شد.

پیکر پاک جانباز شهید قبادی از مقابل منزلش در بلوار آیت الله کاشانی- بلوار ابوذر- خیابان مقداد- خیابان شهیدآتوت- روبروی حسینیه شهید آتوت به سمت بهشت زهرا (س) تشییع خواهد شد.

مراسم سوم و هفتم این شهید هم روز سه شنبه مورخ 26 دی ماه، در مسجد امام سجاد (ع) به نشانی بالاتر از میدان صادقیه، ابتدای بزرگراه شهید اشرفی اصفهانی، جنب پارک صبا (گلستان هشتم) برگزار خواهد شد.
تنها فرزند این شهید عزیز (علی قبادی) دانش آموخته دبیرستان امام صادق و ورودی سال٨٨ معماری دانشگاه تهران است.