مجتبی شهیدی کَلهُری مشهور به مجتبی تهرانی استاد مشهور اخلاق و مرجع تقلید ایرانی و مدرس حوزه‌های علمیهٔ تهران بود. پدر وی میرزا عبدالعلی تهرانی از شاگردان شیخ عبدالکریم حائری یزدی است و مرتضی تهرانی و مهدی کلهر دو برادران او هستند. مجتبی تهرانی اولین کسی بود که در تهران با وجود حساسیت حکومت پهلوی برای سید مصطفی خمینی مراسم ختم برگزار کرد. تهرانی حدود چهل سال در تهران به تدریس اخلاق و فقه مشغول بود و شاگردان فراوانی داشت.

تحصیلات مقدماتی را از تهران و مشهد آغاز کرد ولی عمده تحصیلات حوزوی او در 18 سالگی در سال 1334 در قم آغاز شد و در 25 سالگی به اجتهاد رسید. از سال 1347 به‌مدت سه سال را در نجف گذراند. مجتبی تهرانی از سال 1351 ضمن اقامهٔ جماعت در مسجد جامع بازار، جلسات اخلاق و تفسیر داشت. وی به درخواست استاد خود روح‌الله خمینی(ره) به جمع‌آوری فتاوا و تنظیم صحیح‌ترین نسخه از رسالهٔ عملیه و مناسک حجّ خمینی پرداخت که در سال1343 به چاپ رسید. مجتبی تهرانی دروس خارج خود را از سال 1357 در منزل و سپس سال 1364 مدرسه مروی ارائه داد. او پس از انقلاب به استقبال مسؤولیت‌های اجرایی نرفت و به کار فقهی و تبلیغی اشتغال داشت.

وی در روز سه‌شنبه 12 دی 1391 در سن 75 سالگی درگذشت و رهبر معظم انقلاب بر پیکرش نماز خواند و همزمان با اربعین حسینی در جوار بارگاه عبدالعظیم حسنی(ع) دفن شد.

فرمایشات معظم‌له در باره امام حسین (ع)

حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) در بیمارستان فرمودند: "من از وقتی که از نجف به تهران برگشتم، همه چیزم را با امام حسین (ع) شروع کردم. اولین باری که برای اقامه نماز جماعت به مسجد جامع رفتم، سوم شعبان بود. اولین شبی هم که جلسه‌ام را شروع کردم، شب سه شعبان بود. من همه چیزم را به نام سیدالشهدا (ع) گره زدم". این پیوند آن قدر عمیق بود که رفتنشان هم به نام و یاد آن حضرت گره خورد و روز تشییع و خاک سپاری ایشان در اربعین امام حسین (ع) بود.

شیفتگی و محبت این عالم فرزانه تا جایی رسیده بود که به نقل از حاج احمد چینی ایشان بارها عنوان کرده بودند، حاضر هستم تمام فقاهت و معلوماتم را بدهم و روضه‌خوان ساده برای اهل بیت(ع) باشم. عشق و علاقه مرحوم آقا مجتبی به ساحت مقدس آل‌الله، مداحان اهل بیت(ع) و ثناگویان آستان مقدس حسینی را گرد هم آورد و ستایشگران با ذکر مصائب اهل بیت(ع) ثوابی را به روح پرفتوح این عالم وارسته هدیه کردند.

حجت‌الاسلام حسین تهرانی فرزند آیت الله آقا مجتبی تهرانی، و حجت‌الاسلام میرزا علی تهرانی فرزند برادر این عالم وارسته و جمعی از شاگردان ایشان در این مراسم حضور داشتند. حجت‌الاسلام جان‌نثاری شاگرد آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی به خطابه پرداخت و به برخی خصوصیات اخلاقی استادش اشاره کرد.

ایشان در بخشی از سخنان خود با اشاره به وژگی‌های بارز این استاد اخلاق گفت: اگر یکی از ما بخواهیم در مورد یک موضوعی همانند حسد و کبر صحبت کنیم، شاید چند دقیقه و یا نهایتاً یک روز در مورد آن سخن بگوئیم اما ایشان شاید تمام ایام ماه مبارک رمضان  به یک موضوع اختصاص می‌داد و آنقدر این قسمت را ورق می‌زد و مطالب دقیق و باریک را با استناد به آیات و احادیث بررسی می‌کرد که کاملاً مفهوم را به مخاطب می‌رساند و شنونده با تمام وجود مطلب را می‌پذیرفت.

وی همچنین بصیرت و بینش سیاسی را یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر به فرد این عالم دانست و افزود: آیت الله تهرانی در ولایت فقیه همان تقریری را دارد که امام راحل(ره) از این نظریه برداشت می‌کرد. وی معتقد بود، ولایت فقیه ادامه راه انبیاء است و تاکید داشت، اگر انسان بخواهد به قرآن عمل کند و منشورات مکتب، یعنی احکام را در سطح جامعه بشری سازی و جاری کند راهی جز این نیست از ولایت فقیه حمایت کند.

در پایان این مراسم طیق روال هر هفته که از یکی از پیرغلامان اهل بیت(ع) تجلیل می‌شود از حجت‌الاسلام حسین تهرانی فرزند آیت الله آقا مجتبی تهرانی به رسم یادبود با اهدای لوح و شال عزای سیدالشهدا(ع) تجلیل شد.