عقیق: مسأله‌ي عقيده به ظهور مصلحي جهاني امري عمومي و همگاني است و مختص مكاتب و اديان مذكور نبوده، بلكه چنين انديشه‌اي با شكل‌هاي مختلف، در ميان همه‌ي اقوام و ملل متمدن و غير متمدن جهان و حتي قبايل بدوي وجود داشته و دارد.
در اين‌جا به فهرست مختصري از بازتاب اين
عقيده در ميان اقوام و ملل مختلف جهان اشاره مي‌کنيم:
1- ايرانيان باستان معتقد بودند كه: «گرزاسپه»
قهرمان تاريخي آنان زنده است و در «كابل» خوابيده، و صد هزار فرشته او را پاسباني مي‌كنند
تا روزي كه بيدار شود و قيام كند و جهان را اصلاح نمايد.
2- گروهي ديگر از ايرانيان مي‌پنداشتند كه:
«كيخسرو» پس از تنظيم كشور و استوار ساختن شالوده‌ي فرمانروايي، ديهيم پادشاهي را به
فرزند خود داد و به كوهستان رفت و در آن‌جا آرميده تا روزي ظاهر شود و اهريمنان را
از گيتي براند.
3- نژاد ژرمن معتقد بودند كه يك نفر فاتح
از طوايف آنان قيام نمايد و «ژرمن» را بر دنيا حاكم گرداند.
4- اهالي صربستان انتظار ظهور «ماركو كراليه‌ويچ»
(Markokralyevic) را داشتند.
5- نژاد اسلاو، بر اين عقيده بودند كه از
مشرق زمين يك نفر برخيزد و تمام قبايل اسلاو را متحّد سازد و آنها را بر دنيا مسلّط
گرداند.
6-«برهمائیان» از دیر زمانی بر این عقیده
اند که در آخر زمان« ویشنو» ظهور نماید و بر اسب سفیدی سوار شود و شمشیر آتشین بر
دست گرفته و مخالفین را خواهد کشت و تمام دنیا برهمن گردد و به این سعادت برسد.
7- ساكنان جزاير انگلستان، از چندين قرن پيش
آرزومند و منتظرند كه: «آرتُور» روزي از جزيره‌ي «آواكون» ظهور نمايد و نژاد «ساكسون»
را در دنيا غالب گرداند و سعادت جهان نصيب آنها گردد.
8- یهودیان چنان که گفتیم متعتقدند که در
آخر زمان « ما شیع» ( مهدی بزرگ) ظهور می کند که پادشاه پادشاهان باشد( ولی او را
از اولاد حضرت اسحق می دانند.)
9- نصاری نیز به وجود مهدی قائل هستند و
می گویند که در آخرا لزمان ظهور کرده، عالم را خواهد گرفت ، ولی در اوصاف و تطبیقش
اختلاف دارند.
10- ملل و اقوام مختلف هند، مطابق کتاب
های مقدسه شان، در انتظار مصلحی هستند ه ظهور کرده و حکومت واحدی تشکیل خواهد داد.
آن‌چه در بالا بيان شد، اگرچه با مهدي موعود
اسلام كاملاً تطبيق نمي‌كند و حتّي برخي از آنها اصلاً شباهتي به امام عصر (عج) ندارد،
لكن از يك حقيقت مسلم حكايت مي‌كند و آن اين است كه نويد مصلح جهاني به گوش آنها رسيده
و عقيده به ظهور يك رهبر مقتدر در آخر الزمان در اعماق دلشان جا گرفته است، ولي چون
از فروغ حق بيشتر از اين برخوردار نبوده‌اند در تطبيق آن دچار اشتباه شده‌اند.
علیرغم کوته نظراتی که خیال می کنند همه
انبیاء از مشرق برخواسته اند، ما معتقدیم که در میان تمام ملل و اقوام پیامبرانی
برخاسته و مردم را به سوی دین حقیقی و صراط مستقیم فراخوانده اند چنان که منطق وحی
به آن تصریح می کند.
«انما انت منذر و لکل قوم هاد؛تو ( یا
محمد) هشدار دهنده هستی و برای هر ملت و جمعیتی رهبر و رهنمائی هست.»(1)
از این رهگذر روشن می شود که همه آن
عقاید،از منبع شریف وحی سرچشمه گرفته است و لکن در برخی از مناطق دور دست که شعاع
حقیقت کمتر تابیده است در طول تاریخ از فروغ آن کاسته شده و فقط کلیاتی از نویدهای
مهدی موعود به جای مانده است و در تطبیق آن دچار اشتباه شده اند.
صرف نظر از عقیده و ایمان که پایه این
ایده و عقیده را تشکیل می دهد، هر فردی که سرنوشت بشریت بیندیشد و خواهان تکامل و
ترقی جهان انسانیت باشد و ببیند که چگونه با وجود این هم ترقیات فکری و علمی و
پیشرفت روز افزون تکنیک و صنعت نه تنها اخلاق
معنویت پیشرفتی نمی کند، بلکه با سرعت تکان دهنده و اندوهباری عقب گرد
نموده، به سوی سقوط و نابودی می گراید و ترقیات ماشینی بر فساد و انحطاط معنوی
آنها می افزاید و ...
با اندک تاملی طبق فطرت های ذاتی خود
متوجه درگاه حضرت احدیت خواهد شد و از او برای رفع این جنایت ها و خیانت ها یاری
خواهد طلبید و با الحاح و نیایش خواستار مصلحی خواهد شد که به این وضع رقت بار
خاتمه دهد.
از این رهگذر آرزوی یک مصلح بزرگ جهانی
همواره در دل خداپرستان وجود داشته است. و تمام پیامبران الهی و سفیران آسمانی
نویدهایی درباره وی ابراز نموده اند.(2)
پی نوشت ها:
1_(سوره رعد، آیه 7)
2_(او خواهد آمد، نوشته داود الهامی، علی
اکبر مهدوی پور، ص 87، 90)
211008