در کار ساخت و تعمیر مسجد ثارالله محله همراه با سایر دوستان خود همکاری و فعالیت زیادی داشت و همه را یکی یکی دور خود جمع میکرد و همه را با این کار جذب خود می کرد، خیلی کم حرف و سر به زیر بودند و قبل از اینکه دیپلم خود را گرفته باشد به خاطر جنگ و جبهه از ادامه تحصیل منصرف شدند. پسر عموی ایشان که از دانشگاه مشهد در زمان بمباران به منطقه اعزام شده بودند. روزی این بزرگوار زود به زود تماس می گرفت و حال ایشان را جویا بود خانواده نیز هر بار به بهانه ای که او نمیتواند با شما صحبت کند ایشان را طوری رد می کردند اما گویی این بزرگوار از ماجرای شهادت او چیزی فهمیده بود تا اینکه در آخر پسرعمویشان چند سالی مفقود شده بود و بعد از فوت پدر و مادرش پیکرش را که چند استخوانی بیش نبود شناسایی شد.

فرازی از وصیت نامه شهید علی اکبرکاملی

بسم الله الرحمن الرحیم
مادر وقتی خبر مرگ مرا شنیدید برایم جشن بگیرید و همه ملت را به جشن دعوت کنید چون عروسی من است. برای من نارحت نباشید و گریه نکنید اگر خواستید گریه کنید به علی اکبر حسین گریه کنید و برای من به هیچ عنوان سیاه نپوشید. مادرباز می گویم مبادا بلند گریه کنید می دانم داغ فرزند بسیار است ولی زینب را بیاد بیاور که داغ 72 شهید را تحمل کردند شما هم مثل زینب وار داغ یک فرزند را تحمل کن و به این ابر قدرتها بفهمانید که ما نه تنها یک فرزند بلکه حاضریم تمام فرزندان خودمان را بدهیم.

وصیت نامه در مورد انقلاب

مبادا مساله انقلاب را فراموش کنید که همان خون شهدا است مبادا در رختخواب ذلت بمیرید که علی اصغر در روی دست های امام حسین جان داد مبادا انقلاب را فراموش کنید. با این مصیبت ها و با این خون شهدا این انقلاب به اینجا رسیده و حالا هم به خون احتیاج دارد که این خون ها را باید من و شما دهیم.اگر کسی از دست من ناراحت است و یا به کسی بدی کرده باشم امیدوارم به بزرگواری خود مرا ببخشید و از تمام شما طلب بخشش دارم این بنده شرمنده و روسیاه را حلال کنید.