شاعر فارسی: میلاد عرفان پور

شاعر عربی: احمد حسن الحجیری از بحرین

اومدیم پای پیاده آقا، از همون لحظه که خوندی مارو

تا با گریه آب و جارو کنیم. جاده ی نجف به کربلا رو

زنده مونده هنوز، شور هل من معین

وعده ی عاشقاست، کربلا، اربعین

سر ما فدای جوون رعنای تو

می خونیم همقدم با حججی های تو:

کربلا کربلا ما داریم میاییم

کوله بار همه از غم پره، چه غمی؟ غمی که احیاگره

اون غمی که راوی حماسه ست، خطبه های زینب مضظره

جونمونو میدیم، واسه این قافله

بپذیر یاحسین، خیلی ناقابله

اومدیم به یاری ت نگو که دیر اومدیم

از تو شرمنده ایم که سربه زیر اومدیم

کربلا کربلا ما داریم میاییم

قطره قطره تا به هم می رسیم، چه شکوهی داره دریای ما

میل دنیا نداریم تا دنیاست، که حسینه همه دنیای ما

رو سیاهیم ولی، حر میشیم باحسین

تشنه ی بیعتیم، یا حسین یاحسین

میگیم از کربلا با شهدا که گفتن

حالا معنا شده حرف اونا که گفتن

کربلا کربلا ما داریم میاییم

هرکسی از طرف شهیدی، به نیابت اومده زیارت

الهی نمونه هیچ زائری، به دلش آرزوی شهادت

نه فقط دل که ما، سرمی دیم پای تو

همقدم هم نفس، با شهیدای تو

نصیری و قمی، ابوحامد، شوشتری

صدرزاده، برونسی، جهان آرا، کشوری

کاظمی و هادی، خرازی و وزوایی

علیپور و سیاح، شاطری و بابایی

فاتح و فهمیده، ابوترابی، چمران

صیاد و شیرودی، اسکندری و دوران

شهریاری رضایی احمدیّ روشن

همه ی شهیدا همسفر ما شدن

کربلا کربلا ما داریم میاییم

به خدا بهشت ما حسینه، کِی بهشت، بهتره از کربلا

راهی قدسیم و باور داریم، راه ما می گذره از کربلا

دل ما با سلام، می زنه پل به تو

فاتحیم یاحسین، با توسل به تو

بعد عمری که از راهی شدن دم زدیم

کربلا کربلا اومدیم اومدیم

کربلا کربلا ما داریم میاییم

 يا حسينُ يا حسينُ إنِّي، لكَ مشتاقٌ ، فَوَفِّ ظَنِّي

یا حسین، یا حسین، من مشتاق شما هستم. پس گمانم را محقق کن

أنْ أَجِيءَ الأربعينَ هذا، حيث اَحْظَی بِرضاکَ عَنِّي

تا در این اربعین بیایم و به رضایت شما نائل گردم

 إنَّهُ الاربعینْ، مُلتقَی العاشِقِینْ

اربعین اجتماع عاشقان است

یا حبیبی حسین ، نورَ عینی حسین

ای عزیز من حسین، نور چشم من حسین

كربلا سَتبقَى على مدارِ العُصُور

کربلا در همه روزگار باقی خواهد ماند

أربعينُ الفِدا علامةٌ للظهورْ

فداکاری ها در اربعین، علامت ظهور است

کربلاء كربلاء، إليكِ قادمون

کربلا کربلا ما داریم میاییم