اگر نبود حسین علیه السّلام-این خط روشن ولایت و وارث پیامبران-چراغ دین، آخرین کورسوهای خود را می‌زد.در عصر انتظار نیز حفظ دین،از سخت‌ترین کارها است.امام صادق علیه السّلام می‌فرماید:«ان لصاحب هذا الامر غیبة،المتمسّک فیها بدینه کالخارط لشوک القتاد بیده-ثم اومأ ابو عبد الله علیه السّلام بیده هکذا.قال:فایّکم تمسّک شوک القتاد بیده-ثمّ اطرق ملیّا ثمّ قال:ان لصاحب هذا الامر غیبة فلیتّق الله عبد عند غیبته و لیتمسّک بدینه»(۲)

«برای صاحب این امر(حضرت مهدی علیه السّلام)غیبتی خواهد بود.هر کس در روزگار غیبت او دین خود را حفظ کند،مانند کسی است که تیغ‌های تیز گیاه قتاد را با دستش صاف و هموار سازد؛سپس حضرت با دست[مبارک]خویش اشاره فرمود که چگونه با دست،تیغ‌های قتاد را باید هموار ساخت.آن‌گاه افزود:کدام‌یک از شما تا به حال توانسته است،خارهای خنجرگونه قتاد را به دست بگیرد؟سپس حضرت سر به زیر افکند و مدتی سکوت کرد؛آن‌گاه افزود:برای صاحب این امر،غیبتی است که در روزگار دشوار غیبت،هر بنده خدایی باید تقوا پیشه کند و دینش را حفظ نماید.»

در روایتی دیگر،آمده است:«من ثبت علی ولایتنا فی غیبة قائمنا،اعطاه الله اجر الف شهید مثل شهداء بدر و احد» (۳)«کسی که در روزگار قائم ما،در امر ولایت ما ثابت‌قدم و استوار باقی بماند و نلغزد،چنان است که خداوند پاداش هزار شهید مانند شهدای جنگ‌های بدر و احد به آنان عطا می‌فرماید.»

امام باقر علیه السّلام می‌فرماید:«یأتی علی الناس زمان یغیب عنهم امامهم.فیا طوبی للثابتین علی امرنا فی ذلک الزمان»(۴) «روزگاری بر مردم خواهد آمد که امام و پیشوای ایشان از[چشم]آنان غایب و پنهان می‌گردد.پس خوشا بر احوال کسانی که در آن زمان(غیبت در امر ولایت)ثابت‌قدم و استوار می‌مانند.»حضرت در ادامه،فضایل فراوانی برای کسانی که دین خود را حفظ می‌کنند، بیان می‌دارد که این فضایل زیاد،به جهت سنگینی و عظمت کار آنان است.

پیامبر صلّی اللّه علیه و اله فرمود:«اللهمّ لقّنی اخوانی،مرتین...لاحدهم اشدّ بقیة علی دینه من خرط القتاد فی اللیلة الظلماء او کالقابض علی جمر الغضا،اولئک مصابیح الدجی ینجیهم الله من کل فتنة غبراء مظلمة»(۵)بار الها!مرا به دیدار برادرانم نایل گردان...هریک از ایشان در پایداری و استواری در دین،از کسی که در دل تیره شب، شاخۀ پرتیغ گیاه قتاد را با کف دست صاف و هموار می‌سازد،پایدارتر است؛یا همانند کسی که صبورانه پارۀ آتشی را بر دست گیرد و در آن حال در دین خویش استوار باشد.آری،ایشان چراغ‌های هدایت[در شب تاریک و دیجور]هستند.خداوند ایشان را از هر فتنۀ تیره و تار رهایی می‌بخشد.»(۶)

پی نوشت:

۱- تحف العقول،ص ۲۴۹؛بحار الانوار،ج ۴۴،ص ۱۹۲

۲- بحار الانوار،ج ۵۲،ص ۱۳۵

۳- بحار الانوار،ج ۵۳،ص ۱۳۵

۴-همان

۵- همان.ج ۵۲،ص ۱۲۴

۶-نینوا و انتظار (تأملی نو)،بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج)، صص۷۹-

منبع:مهر