علامه شیخ جواد شوشتری در کتاب «خصایص‌الحسینیه می‌نویسد:
«آن طور که نقل کرده‌اند، صبر امام فرشتگان آسمان را به تعجب واداشت. کمی در این احوال تدبر کن و تصور کن که حضرت با بدن پاره پاره روی ریگ‌های داغ و سوزان افتاده، سر مبارکش شکافته، پیشانی‌اش شکسته، تیر سه شعبه قلبش را سوراخ کرده، جگرش از شدت تشنگی آتش گرفته، پیکر تکه تکه شده شهیدان و عزیزانش در جلوی دیدگانش افتاده و فریاد استغاثه اهل حرم او را متأثر کرده و دشمن هم زبان به شماتت گشوده است، اما با این همه مصیبت، امام خم به ابرو نمی‌آورند و آه نمی‌کشند و قطره اشکی نمی‌ریزند بلکه خطاب به محبوب خود می‌گوید خدایا! من نسبت به حکم تو صابرم، معبودی جز تو نیست، ای فریادرس فریادخواهان. همچنین در زیارت امام حسین(ع) آمده است که «صبر تو فرشتگان آسمان را به تعجب واداشت؛ وَ قَدْ عَجِبَتْ‏ مِنْ‏ صَبْرِكَ‏ مَلَائِكَةُ السَّمَاوَات.‏»
از امام سجاد علیه السلام روایت شده است که هر چه مصیبت ها بیشتر می‌شد رنگ چهره امام حسین علیه‌السلام نورانی‌تر و اعضا و جوارحش آرام می‌شد.