وَ قَالَ (ع) الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ وَ النَّاسُ فِيهَا رَجُلَانِ رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا.

امام علی(ع) فرمود: دنیا محل گذر است نه جای ماندن و مردم در آن دو دسته اند؛ دسته ای خود را فروخته و هلاک می سازند و دسته دیگر خود را خریده و آزاد می کنند.

پی نوشت:

نهج البلاغه صبحی صالح، ص493