در تقویم اول ذی‌الحجه به مناسبت سال روز ازدواج امام علی(ع) و حضرت زهرا (س) روز ازدواج نامگذاری شده است.
یکی از ثمره های ازدواج مطلوب فرزندان صالح است ، به همین مناسبت تفسیر آیاتی از قرآن که ازدواج درست را برای ما ترسیم می‌کند را بیان می‌کنم.
این آیات نشان‌دهنده ازدواجی سالم و پرثمر است که یکی از مهم‌ترین ثمره های آن فرزندانی تاریخ ساز می باشد.
قرآن مجید در سوره ی الرحمان می فرماید:
«مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ﴿١٩﴾ بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَانِ ﴿٢٠﴾ فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٢١﴾ يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿٢٢﴾»
دو درياى [شيرين و شور] را روان ساخت در حالى كه همواره باهم تلاقى و برخورد دارند ؛«19» [ولى] ميان آن دو حايلى است كه به هم تجاوز نمىكنند [درنتيجه باهم مخلوط نمی‌شوند ! ] «20» پس كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را انكار مىكنيد ؟«21» از آن دو دريا لؤلؤ و مرجان بيرون میآيد .«22»
فرات در کتاب تفسیر خود از ابوذر و ابن عباس و از امام صادق (ع) و حضرت رضا (ع) در ذیل آیۀ شریفۀ (مَرَجَ البَحرَین یَلتَقیان) « دو دریا را در هم آمیخت تا به هم پیوستند و دریک جا جمع شدند» ، فرموده اند:
مراد از این دو دریا حضرت علی و فاطمه علیهما السلام است و مراد از برزج – که به معنی فاصلۀ بین دو چیز است – در آیۀ ( بَینَهما بَرزَخ) رسول خدا صلی الله علیه و آله است.
و مقصود از لؤلؤ و مرجان ( که به معنای مروارید است و از آن دو دریا خارج می شود ) در آیۀ شریفۀ (یَخرُجُ مِنهُمَا اللُؤلُؤُ وَ المَرجان) امام حسن و امام حسین علیهما السلام هستند ( که دو گوهر گرانبهای عالم وجودند و ثمرۀ پیوند نبوّت با امامت می باشند ).