03 آبان 1400 19 (ربیع الاول 1443 - 44 : 05
کد خبر : ۸۹۳۴۹
تاریخ انتشار : ۳۱ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۷:۰۹
درس‌هایی از قرآن
خداوند در قرآن کریم، اتحاد مسلمانان را بزرگ‌ترین نعمت برای آن‌ها عنوان کرده و فرموده است: «ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیة» (اعراف/55) آهسته دعا کنید و در دعا کردن صدایتان را بلند نکنید.
عقیق:حجت‌الاسلام محسن قرائتی استاد تفسیر قرآن کریم بیش از 30 سال است به تدریس معارف قرآن و اهل‌بیت(ع) می‌پردازد و سال‌ها است که پنج‌شنبه‌ها در برنامه درس‌هایی از قرآن میهمان خانه‌های ایرانیان است.

با توجه به تأکید مقام معظم رهبری مبنی بر توجه به انس عمومی با قرآن و توجه به مفاهیم الهی، خبرگزاری فارس در سال جدید گزیده‌ای از تفسیر قرآن حجت‌الاسلام قرائتی در سال‌های گذشته را در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهد.

در ادامه بخشی از تفسیر قرآن حجت‌الاسلام قرائتی در برنامه درس‌هایی از قرآن با موضوع «سیمای جاهلیت در قرآن» که در 28 بهمن‌ماه سال 1389 ایراد شده است، تقدیم می‌شود.

اتحاد بزرگترین نعمت‌های الهی/ وقتی که می‌توانیم صدایمان را بلند کنیم

- قرآن می‌فرماید: «کُنْتُمْ أَعْداء» شما تشنه‌ خون همدیگر بودید. «کُنْتُمْ عَلى‏ شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النَّار» (آل‌عمران/103) لب گودی و دره‌ آتش بودید، «فَأَنْقَذَکُمْ» شما را نجات داد. «کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَینَ قُلُوبِکُم‏» (آل‌عمران/103) قلب‌هایتان را به هم نزدیک کرد، «فَأَصْبَحْتُم‏ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً»(آل‌عمران/103) وحدت عامل اخوت است. نعمت اتحاد بزرگترین نعمت‌های الهی است.

- «ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیة» (اعراف/55) دعا می‌کنید، یواش دعا کنید، بعد می‌فرماید که: «وَ لا تَعْتَدُوا» یعنی در دعا کردن تن صدایتان را بلند نکنید. من می‌خواهم مناجات کنم. فقط در اذان ما اجازه داریم صدایمان بلند شود. ولو همسایه‌ها هم بیدار شدند، طوری نیست. اذان، آن هم آدم خوش صدا. قبل از اذان به اسم مناجات، به اسم قرآن، به اسم هیئت، عزاداری، با هیچ اسمی نمی‌شود مردم را از خواب بیدار کرد.

- قرآن یک آیه دارد، می‌گوید: اگر افراد مشرک آمدند برای مسجد پول بدهند، پول آنها را قبول نکن. «لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوى‏» (توبه/108) آن مسجدی که پایه‌هایش بر اساس تقوا است «أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ» (توبه/108) حق داری در آن نماز بخوانی.

انواع جاهیلت

- «وَ ما ذُبِحَ عَلَى النُّصُب‏» (مائده/3) در جاهلیت دو رقم بت داشتیم. بت‌هایی که شکل داشت، مثل مجسمه چشم و ابرو و گردن و دست و پا. بت‌هایی که شکل داشت، اینها را «اصنام» می‌گفتند. «صنم» بت! بت‌هایی که نه، سنگ خالی بود. اینها را «نُصُب» می‌گفتند. می‌آمدند گوسفندشان را قربان این سنگ‌ها می‌کردند و خونش را به این سنگ‌ها می‌مالیدند. گوشت این حرام است. «وَ ما ذُبِحَ عَلَى النُّصُب‏».

- جاهلیت چند رقم داریم. «ظَنَّ الْجاهِلِیةِ» (آل‌عمران/154)،«تَبَرُّجَ الْجاهِلِیة» (احزاب/33)، «حَمِیةَ الْجاهِلِیة» قرآن می‌گوید: تفکر جاهلی، تبرج جاهلی، جلوه‌گری جاهلی، تعصب جاهلی. تفکر جاهلی، تعصب جاهلی، تبرج جاهلی. یعنی خودنمایی‌های جاهلی! چون تعصب باعث می‌شود که انسان حق را نپذیرد.

- در زمان جاهلیت روی بت تعصب داشتند. می‌گفتند: «اصْبِرُوا عَلى‏ آلِهَتِکُم‏» (ص/6) روی همین بت‌ها مقاومت کنید. «صَبَرْنا عَلَیها» (فرقان/42) روی همین بت‌ها مقاومت می‌کنیم «وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ» (کافرون/3).
منبع:فارس
گزارش خطا

مطالب مرتبط
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: