امروزه مساجد نه فقط در کشورهای اسلامی بلکه در تمام دنیا به یک پناهگاه معنوی تبدیل شده است و شاید دقیق‌تر این باشد که بگوییم طبق آیه 21 سوره مبارکه کهف، موضوع مسجد نزد مومنان به عنوان پایگاهی معنوی مطرح بوده و از اولین روزهای حضور رسول‌الله(ص) در مدینه، مسجد به عنوان پناهگاه معنوی ویژه برای مسلمانان دارای اهمیت ویژه شده و تا امروز این اهمیت حفظ شده است. هر­چند امروزه به علت تهاجم فرهنگی و وجود عوامل غفلت‌­زا تا حدودی این موضوع برای برخی کمرنگ شده است. با توجه به عملکرد و رفتار ظالمانه دشمنان از دیرباز تاکنون در کشورهای اسلامی همچون یمن، عراق، سوریه و ... در می‌یابیم که آنان نیز به خوبی جایگاه و ارزش مساجد را در قدرتمند شدن مسلمانان برای مبارزه با ظلم متوجه شده‌­اند و همین امر موجب شده تا مدام درصدد تخریب مساجد یا کشتن شیعیان و مسلمانان در مساجد باشند.

 رفتاری که اکنون از سوی دشمنان می‌‌بینیم، برای همگان آشناست، آنان از نسل همان بی‌شرمان و تاریک‌دلانی هستند که هزار و چهارصد سال پیش در مقابل نور اهل‌بیت(ع) طاقت نیاوردند، سر بلند کردند و مدعی قدرت شدند و هیچ کسی جز خودشان را شایسته حکومت و حیات در دنیا ندانستند، آری! رفتار دشمنان امروزی در برابر شیعیان و مسلمانان در سراسر دنیا رنگ و بوی دشمنی‌های اجداد آنان را در گذشته دارد، اما به راستی دیری نمی‌پاید مگر آنکه این دوران شیطنت و لاابلی‌گری آنان به سر می‌رسد و نور حق بر عالم و عالمیان خواهد تابید.

انگار خدا مکانی چون مسجد را برای ما بندگان بهانه‌ای قرار داده است تا با حضور در مساجد، از فضای معنوی آن بیشتر بهره‌مند شویم، این رفتار خدا چقدر زیباست که به هر بهانه‌ای دنبال بهره‌مندی و رشد بندگانش است، از مساجد است که رحمت و فرح می‌جوشد، از مساجد است که روحیه انقلابی‌گری، انابه و جهاد در آدمی متبلور می‌شود، چراکه مساجد خانه خداست و خدا خوب بلد است چگونه از مهمانانش به عنوان میزبان پذیرایی کند.

حضرت زهراء(س) می‌فرماید: «اِنَّ النَّبِیِّ(ص) کانَ اِذا دَخَلَ الْمَسْجِدَ یَقولُ: بِسْمِ اللهِ اللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فَاغْفِرْ ذُنُوبی وَ افْتَحْ اَبْوابَ رَحْمَتِکَ»، هنگامی که پیامبر(ص) وارد مسجد می‌شد، می‌فرمود: به نام خدا، درود خدا بر محمد و آل محمد، خدایا مرا بیامرز و گناهانم را ببخش و درهای رحمتت را به رویم بگشای»، پس بیاییم به تأسی از رفتار پیامبر اکرم(ص) با حضورمان در مساجد، درهای رحمت الهی را به روی خودمان بگشاییم.

* بسیاری از حرکت‌هایی که در طول تاریخ علیه جبهه باطل شکل گرفت، از مسجد برخاسته است، بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها با محوریت مساجد بود، این مساجد بودند که بذر اطمینان و تحول قلوب را در مسلمانان هر زمانی کاشتند، این مساجد بودند که رنگ و بوی دیگری به محله و شهر و کشور دادند، با این وجود، امروز نمی‌توان جایگاه و نقش مساجد در زمان اهل‌بیت(ع) را با دوران حاضر مقایسه کنیم، چراکه اقتضاهای هر زمان متفاوت است، از سوی دیگر هم نمی‌توان نقش کلیدی مساجد در شکل‌گیری حرکات بزرگ، ماندگار و پربرکت در جوامع اسلامی را نادیده گرفت که از جمله این حرکات بزرگ و ماندگار، «جریان انقلاب اسلامی» بود که امام خمینی(ره) در چنین فضایی فرمود: «مسجد در اسلام و در صدر اسلام همیشه مرکز جنبش و حرکت‌هاى اسلامى بوده»، (صحیفه امام، ج7)

با توجه به افزایش حجم هجمه‌های روانی و فکری از سوی دشمنان به سرکردگی ابلیس ملعون، فضای مسجد برای دور شدن از این معضلات و بهره هرچه بیشتر از معنویت آن آشکار می‌شود و لازم است به عنوان مرکزی برای تعلیم، تربیت، روشنگری افکار و اذهان برای تمام اقشار مردم و به ویژه جوانان ایفای نقش کند. اینکه اهل‌بیت(ع) اینقدر تأکید بر حضور در مساجد کرده‌اند، اینکه امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری به پیروی از ائمه(ع) به پر کردن مساجد تأکید می‌کنند، یقیناً بی‌جهت نبوده است.

* از آنجایی که مسلمانان و مومنان قائل بر این هستند که اهل‌بیت(ع) چیزی جز کلام وحی نمی‌گویند، پس اگر از منظر برنامه‌های خدا به بیانات آنان بنگریم، در می‌بیاییم که خداوند از آغاز آفرینش برنامه‌هایی داشته و تمام افعال اهل‌بیت(ع) در راستای تحقق برنامه خداوندی بوده است، حال کمی به مسأله توجه به مساجد و حضور پررنگ در آنها دقت کنیم، به عبارت دیگر، بیاییم در نقشی که مساجد از زمان ائمه(ع) و تا زمان جریان انقلاب اسلامی داشته‌اند و نقشی که قرارست بعدها و در آینده ایفا کنند، دقت کنیم، اگر با چنین منظری یعنی منظر برنامه‌های الهی به موضوعات مختلف بنگریم، آن زمان است که تأکیدات الهی برایمان ارزش دیگری پیدا می‌کند.

وقتی در جریان انقلاب اسلامی دقیق می‌شویم، می‌بینیم رزمندگان ارزش، ارج و قرب زیادی برای مساجد قائل بوده‌اند و بسیاری از برنامه‌ها، تصمیمات و جلسات مهم را در این مکان مقدس برگزار می‌کردند، آنان با حضور مستمر در مساجد، در مسیر تربیت الهی قرار گرفتند و پس از آن با کاروان امام خمینی(ره) همراه شدند و سپس به امید پیوستن به کاروان امام حسین(ع) در خلال هشت سال دفاع مقدس بذل جان کردند، لذا می‌توان گفت نمود تربیتی آنان در مساجد و فضای نورانی جریان انقلاب اسلامی به وضوح در رفتار و کردارشان نمایان بود.

آنان مدام از باز شدن راه کربلا می‌گفتند و اینکه آرزوی رسیدن به آن را دارند، روحیه مناجات و انابه در آنان بسیار پررنگ بود، طوری که پیش از آغاز عملیات، تلاوت قرآن و توسل به اهل‌بیت(ع) توسط آنان حال و هوایی دیگر به فضای جبهه‌ها می‌داد، اینها و بسیاری دیگر نشأت گرفته از تربیت الهی آنان در فضای نورانی مساجد است، امام خمینی(ره) در اهمیت این امر می‌فرمایند:

«اشخاصى که در مسجد مى‌‏روند باید به تربیت‌هاى اسلامى تربیت شوند، مساجد را خالى نگذارید».

لذا می‌توان گفت هرچه بیشتر از فضای آسمانی دوران انقلاب اسلامی فاصله گرفتیم، مشکلات فرهنگی و اجتماعی جامعه‌مان بیشتر و بیشتر شده است و اینجاست که جایگاه ائمه جماعات در نقش‌آفرینی و اثرگذاری آنان احساس می‌شود.

-------------------

امیرمحسن شیخان