آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح این حدیث می فرماید:حدیث بلد نیستی بگویی، موعظه بلد نیست بکنی، چرا بی خودی حرف مردم را می زنی؟ چرا غیبت می کنی؟ چرا دروغ می گویی؟ ساکت باش .اگر بلدی در مجلسی حرف خیر بزنی حدیثی مسیله ای بگویی یا سخنی که مردم را با خدا آشنا کند صحبت کن.در غیر این صورت سکوت کن.

ایشان در ادامه می گوید:بعضی ها بلد نیستند حرف بزنند، می خواهند حرفی زده باشند و نطقی هم کرده باشند چرت و پرت می گویند؛ گناه و دروغ و غیبت.پس کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد یا باید حرف خیر بزند، یعنی قبل از حرف زدن فکر کند حرفی که می زند دردی را دوا می کند یا اینکه ساکت باشد.اگر انسان ساکت باشد کمتر هم گناه می کند.در روایتی آمده است :نزدیک افراد ساکت بروید و از آنها حکمت بیاموزید.افراد پرحرف غالبا به گناه می افتند .زیاد حرف می زنند به همین خاطر به غیبت و دروغ مبتلا می شوند.

پی نوشت:

کتاب احسن الحدیث، ص281