بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«خدايا جانى را كه به توحيدت عزّت بخشيدى،چگونه به خوارى هجرانت ذليل مىكنى،
و باطنى كه بر دوستىات پيمان بسته،چگونه به سوز آتشت مىسوزانى؟
خدايا از دردناكى خشمت و بزرگى ناخشنوديت پناهم ده، اى پرمهر،اى منتّگذار،اى مهربان،اى بخشاينده،اى جبّار،اى چيره،اى آمرزنده،اى پردهپوش،
به مهرت مرا از شكنجه آتش و رسوايى ننگ رهايى بخش:آنگاه كه نيكان از بدان جدا شوند،و حالتها دگرگون گردد و هراسندهها بهراسند،و نيكوكاران به خوشبختى نزديك شوند،و بدكاران از آن دور گردند،و به هركسى برابر آنچه انجام داده جزاى برازنده داده شود و هرگز به آنان ستم نشود
إِلَهِي نَفْسٌ أَعْزَزْتَهَا بِتَوْحِيدِكَ كَيْفَ تُذِلُّهَا بِمَهَانَةِ هِجْرَانِكَ وَ ضَمِيرٌ انْعَقَدَ عَلَى مَوَدَّتِكَ كَيْفَ تُحْرِقُهُ بِحَرَارَةِ نِيرَانِكَ إِلَهِي أَجِرْنِي مِنْ أَلِيمِ غَضَبِكَ وَ عَظِيمِ سَخَطِكَ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا رَحِيمُ يَا رَحْمَانُ يَا جَبَّارُ يَا قَهَّارُ يَا غَفَّارُ يَا سَتَّارُ نَجِّنِي بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذَابِ النَّار وَ فَضِيحَةِ الْعَارِ إِذَا امْتَازَ الْأَخْيَارُ مِنَ الْأَشْرَارِ وَ حَالَتِ الْأَحْوَالُ وَ هَالَتِ الْأَهْوَالُ وَ قَرُبَ الْمُحْسِنُونَ وَ بَعُدَ الْمُسِيئُونَ وَ وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ.... » (1)
1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجات الخائفین _ رازو نیاز ترسیدگان ـ
211005