گفته شد که جلباب نام پوشش ویژه ای است؛ این پوشش چیست و ویژگی های آن چه می باشد؟ یکی از واژه های قرآنی که اختلاف در تفسیر معنای آن وجود دارد، واژه جلباب است. چه بسا خاستگاه اختلاف، اختلاف آداب و رسوم و نوع پوشش ها براساس زمان ها و مکان های مختلف باشد. مهم این است که بررسی شود جلباب هنگام نزول آیه به چه معنا و مفهومی بوده است. به رغم وجود اختلاف در تفسیر معنای جلباب حتی کسانی که تصریح کرده اند در معنای آن اختلاف است نیز قبول دارند که در اصل لغت به معنای پوشش گسترده و فراگیر است که ظاهر و روی همه بدن را می پوشاند.
نوع دوم پوشش جلباب است که در سوره احزاب بدان تصریح شده است: «یا أَیهَا النَبی قُل لِأَزواجِکَ و بَناتِکَ وَ نِساءِ المُؤمِنینَ یدُنینَ عَلَیهِنَّ مِن جَلا بیبهنَّ ذلِکَ أَدنی أَن یعرِفنَ و لایوذَینَ و کان الله غفوراَ رحیماَ.» (سوره احزاب، آیه 59)
«ای پیامبر، به زنان و دخترانت و زنان مؤمن بگو: جلباب های خود را به هم نزدیک سازند تا با این پوشش بهتر شناخته شوند و از تعرض هوس رانان آزار نبینند و خداوند بخشنده و مهربان است.»
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان در ذیل آیه شریفه آورده است: «الجلابیب جمع جلباب و هوثوب تشتمل به المرأه فیغطّی جمیع بدنها او الخمار الذی تغطّی به رأسها و وجهها. » (طباطبایی، 1396 هـ. ق، ج 16: 361)
«جلابیب جمع جلباب است و آن لباسی است
که زن آن را در بر می کند و همه بدن خود را می پوشاند یا مقنعه ای است که
سر و صورت خود را به آن می پوشاند. »
زمخشری نیز در کشاف به نقل از ابن عباس همین معنی را به کار برده است و می گوید: «الرداء الذی سیته من فوق الی اسفل» (زمخشری، 1352، ج 3: 559)
«در جلباب ردایی است که سراسر بدن را
از بالا تا پایین را می پوشاند. »ابن منظور نیز در لسان العرب جلبا را لباس
بلند معنا کرده و می نویسد: «الجلباب ثوب اوسع من الخمارد دون
الرداء تغطی به االمرأه راسها و صدرها و قیل هوثوب واسع دون الملحفه تلسبه
المرأه و قیل هو الملحفه» ؛ (بیرقی اکبری، 1377: 44)
«جلباب لباسی بزرگ تر از سرپوش و
کوچک تر از رداست که زن سر و سینه خود را با آن می پوشاند و گفته شده است
لباسی بزرگ است که از محلفه کوتاه تر است و زن آن را می پوشد و گفته شده
است همان ملحفه است.»واژه ادناء در تفاسیر «هم به معنای دنو (نزدیک کردن)
آمده.» (فیض کاشانی، بی تا، ج 4: 203) و «هم به معنای ارحاء و اسدال و
آویختن. » (زمخشری، 1352: 565) آیه شریفه می فرماید: «یدنینَ عَلَیهِنَّ مِن جلا بیهَّن ذلِکَ أَدنی أَن یعرِفنَ فَلا یؤذَینَ...»
معنای آیه این است که زنان مسلمان
باید جلباب های شان را به خود نزدیک کنند یا بر سر بیاویزند تا شناخته شوند
به اینکه زن مسلمان آزاد هستند. » (فیض کاشانی، بی تا، همانجا) یا«شناخته
شوند به این که پوشیده و با عفت هستند.» (طباطبایی، 1396 هـ. ق، همانجا).