آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)در شرح این حدیث می گوید:ملا مهدی نراقی بعد از اینکه کتاب جامع السعادات را در سه جلد تالیف کرد، یک دوره از این کتاب ها را برای سید بحرالعلوم فرستاد.سپس خودش به نجف مسافرت کرد.علمای نجف که از حضور ملا در نجف با خبر شدند به دیدن ایشان رفتند.اما سید بحرالعلوم نیامد.ملا مهدی به دیدن سید بحرالعلوم رفت اما دید ایشان اعتنایی نمی کند.
مرحوم مجتهدی در ادامه این ماجرا می گوید:ملا چند روز به دیدن سید بحرالعلوم می رفت، اما باز ایشان بی اعتنایی می کرد تا اینکه یکی از این روزها سید بحرالعلوم با آغوش باز از ملا مهدی نراقی پذیرایی کرد و علت کارش در روزهای قبل را اینطور گفت که می خواسته ببیند آن مطالب اخلاقی که ملا مهدی در کتابش آورده آیا خودش اجرا می کند یا نه؟

ایشان در ادامه می گوید:انسان باید اول خود را بسازد.مثل آن واعظی نباشید که بالای منبر می گفت:مردم به فقرا کمک کنید و به آنها برنج و روغن بدهید.وقتی خودش به خانه رفت دید هیچ چیزی در خانه نیست.از همسرش علت را پرسید.زنش در پاسخ گفت:خودت بالای منبر گفتی به فقرا کمک کن.شیخ با ناراحتی گفت:ما این حرف ها را برای مردم می زنیم.
آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)در انتها می گوید:حالا نکند ما اینطور باشیم.خودمان اهل ندادن خمس و غیبت کردن باشم، بعد مردم را از انجام این کارها نهی کنیم.

پی نوشت:

کتاب احسن الحدیث، ص114