عقیق:مجید سعدآبادی، شاعر، در گفت‌وگویی از انتشار مجموعه سروده‌های تعدادی از شاعران درباره مدافعان حرم تا یک‌ماه آینده خبر داد و گفت: این اثر که عنوانش در حال حاضر «مجموعه شعر مدافعان حرم» انتخاب شده، دربردارنده 110 قطعه شعر از 110 شاعر است. سعی شده تا در این اثر، سروده‌هایی در قالب‌های مختلف شعری گردآوری و ارائه شود. به همین دلیل در این مجموعه هم سروده‌هایی در قالب کلاسیک دیده می‌شود و هم اشعاری در قالب‌های نیمایی، سپید و ترانه.

وی با بیان اینکه در مجموعه حاضر سروده‌هایی از شاعران جوان و شاعران پیشکسوت گردآوری شده است، افزود: حدود 30 قطعه از شعرهای این مجموعه حاصل جشنواره‌ای است که از سوی دفتر آفرینش‌های ادبی حوزه هنری برگزار شده بود. بعد از آن به این نتیجه رسیدیم که کار را کامل‌تر عرضه کنیم، از این جهت تعدادی از سروده‌های شاعران پیشکسوت مانند جواد محقق، محمدمهدی سیار، علی‌محمد مؤدب، مصطفی محدثی خراسانی، رضا اسماعیلی، علیرضا قزوه و ... نیز به این اثر افزوده شد.

سعدآبادی در پاسخ به این پرسش که مهمترین ویژگی سروده‌های این مجموعه در مقایسه با شعر دفاع مقدس چیست، گفت: وقتی پای موضوع جدیدی به شعر باز می‌شود، فضای شعر نیز تغییر می‌کند. شعر درباره مدافعان حرم، در ادامه شعر دفاع مقدس است. هدف اصلی در این دسته از سروده‌ها نیز همانند شعر دفاع مقدس، دفاع از ارزش‌هاست، اما فضا، موقعیت جغرافیایی و موضوعاتی از این قبیل در شعر درباره مدافعان حرم تغییر می‌کند.

این شاعر با بیان اینکه شعر دفاع مقدس پشتوانه شعر درباره مدافعان حرم است، ادامه داد: با این تفاوت که شعر دفاع مقدس تبدیل به یک جریان شد، شاعران بسیاری در این زمینه فعالیت کرده و سازمان‌ها و نهادی مختلف فرهنگی وارد این میدان شدند و با برگزاری جشنواره‌های و کنگره‌ها سعی در ایجاد یک جریان شعری کردند. اما این موضوع در خصوص شعر درباره مدافعان حرم، قدری متفاوت است. بعد از دفاع مقدس، جریان شعر مقاومت با بیداری اسلامی و مدافعان حرم ادامه یافت، اما ما تاکنون چند اثر درباره شعر مدافعان حرم داریم؟

سعدآبادی افزود: الان برخی از شاعران حساب و کتاب می‌کنند تا در این رابطه شعر بگویند. نهادها و سازمان‌ها هم گاه همین نگاه را دارند. به عنوان مثال، برای چاپ مجموعه حاضر دو سال به چند جا مراجعه کردم، اما پاسخی دریافت نکردم. متأسفانه سازمان‌ها پی‌ در پی آمار می‌دهند، اما در عمل کار خاصی در این زمینه انجام نمی‌دهند و نگاه ابزاری دارند.