نصیحت دو سویه مردم و مسئولان از مسائلی است که اهل‌بیت(ع) سفارشات متعددی نسبت به آن کرده‌اند تا جایی که امیرالمؤمنین(ع) فرمود در نهان و آشکار مرا نصیحت کنید، اما متاسفانه گاهی این امر مهم مورد تخطئه ناآگاهان قرار میگیرد.
عقیق:نصیحت حاکمان و مسئولان جامعه بر مردم و نیز
نصیحت مردم نسبت به مسئولان جامعه از مسائلی است که اهل‌بیت عصمت و
طهارت(ع) نسبت به آن سفارشات متعددی کردند، اما متأسفانه گاهی شاهدیم به
نصیحت و انتقاد مردم بها داده نمی‌شود بلکه مورد تخطئه و واکنش منفی از سوی
برخی ناآگاهان قرا میگیرد. امیرالمؤمنین(ع) در روایتی فرمود: شما بر
من حقوقی دارید و من هم بر شما حقوقی دارم، اما حقوقی که شما بر من دارید
ـ یعنی مردم نسبت به حاکم دارند ـ یکی این است که ناصح شما باشم؛ دوم این
که سرمایه‌های شما را در مسیر مصلحت شما هزینه کنم و شما را به علم و آگاهی
نزدیک کنم تا در جهالت باقی نمانید. و اما حق من بر شما این است که
اولاً به بیعتی که - نسبت به فرمانروا و حاکم - کرده‌اید وفادار باشید. دوم
این که در حضور و غیاب ناصح من باشید، ثناگویی نکنید و زیبایی‌ها را به رخ
من نکشید که این موجب می‌شود فرمانروا از حالت خوف از خدا و رعایت حال
مردم خارج شود و حقوق واجبی را که بر ذمه اوست، انجام ندهد. (خطبه34
نهج‌البلاغه)
نکته قابل توجه در این
روایت، نصیحت دو طرفه حاکم و مردم است که باید لازم و ملزوم یکدیگر باشند
در غیر این صورت جامعه به انحطاط کشیده می‌شود، زیرا نصیحت در واقع همان
امر به معروف و نهی از منکر و از واجبات دین اسلام است.