«اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واکْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ و قَرّبِ فیهِ وسیلتی الیکَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین/ خدایا زیاد کن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات و گرامى دار در آن به حاضر کردن و یا داشتن مسائل و نزدیک گردان در آن وسیله ام به سویت از میـان وسیلهها اى آنکه سرگرمش نکند اصرار و سماجت اصرارکنندگان».
روزه دار در این روز سه درخواست از خداوند متعال دارد.
در بند اول از این دعا می خوانیم: «اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ/ خدایا زیاد کن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات».
دو سخن در این دعا قابل توجه است؛ سخن نخست آنکه نوافل چه چیزهایی است؟
پاسخ اینکه انواع نوافل در اسلام وجود دارد و خوب است که ما به همه آنها اقدام نماییم.
1. تهجد و نمازشب از مهمترین و گل سرسبد تمام نوافل است؛ در سوره اسراء آیه 72 می خوانیم: « وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا/ و پاسی از شب را (از خواب برخیز، و) قرآن (و نماز) بخوان! این یک وظیفه اضافی برای توست؛ امید است پروردگارت تو را به مقامی در خور ستایش برانگیزد!».
2. نوافل شبانه روز؛ نافله نماز صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء
3. تمامی تعقیبات نماز و ذکرها از نوافل است
4. عمل به تمام فضائل اخلاقی توصیه شده از سوی خدا، رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) نیز می تواند از نوافل باشد.
*فوائد انجام نوافل برای انسان ها
حال انجام نوافل چه فوائد و بهره هایی دارد؟ پاسخ آن است که انجام آن برکات و فوائد بالایی دارد که چند نمونه از آن را می شماریم:
1. انجام خود نوافل عبادت و مناجات است که دارای ثواب های فراوانی است
2. انجام نوافل را روح انسان را رنگ خدایی خواهد زد
3. انجام نوافل ثواب و اجر اخروی دارد
4. از برکات نوافل این است که انسان تقرب به خدا پیدا کرده و مقامات الهی را کسب خواهد کرد
در بند دوم از این دعا می خوانیم: « واکْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ/ و گرامى دار در آن به حاضر کردن و یا داشتن مسائل».
دو نکته قابل توجه است؛ نکته نخست آنکه مسائل چیست که دوست داریم نسبت به آن حضور ذهن داشته باشیم؟
پاسخ آن است که مسائل همان معارف دین است که شامل عقائد دین، احکام فقهی، اخلاقیات، معارف قرآن، احادیث و تعالیم پیامبر و ائمه و تألیفات بزرگان دین می باشد
*راه های حضور ذهن نسبت به معارف دینی
سخن دوم آنکه اگر بناست حضور ذهن نسبت به معارف دین داشت، از چه راه هایی می توان داشت؟ که سه راه برای آن بیان شده است:
1. سوال از بزرگان دین
2. مطالعه، قرائت و تلاوت آیات، احادیث، تفاسیر و ...
در بند سوم از این دعا آمده است: «و قَرّبِ فیهِ وسیلتی الیکَ من بینِ الوسائل/ و نزدیک گردان در آن وسیله ام به سویت از میـان وسیلهها».
دو سخن در این خواسته مطرح است؛ نخست اینکه خداوند برای نزدیک شدن به او دستور داده که وسیله ای را انتخاب کنیم؛ در سوره مائده آیه 35 آمده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ/ ای کسانی که ایمان آوردهاید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید! و وسیلهای برای تقرب به او بجوئید! و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید!
سخن دوم آنکه اگر بخواهیم به خدا نزدیک شویم، چه وسائلی وجود دارد؟
1. رحمت خدا
2. عبادت خدا
3. پیامبر الهی
4. ائمه اطهار(ع)
5. قرآن، احادیث و کتب
6. عالم و اساتید دینی
7. دعای پدر و مادر
8. دوست خوب
«یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین/ اى آنکه سرگرمش نکند اصرار و سماجت اصرارکنندگان».