بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«خدايا آيا چنين مى نمايى كه پس از ايمانم به تو عذابم نمايى؟
يا پس از عشقم به تو از خود دورم سازى،
يا با اميد به رحمت و چشمپوشى ات محرومم سازى،
يا با پناه جويىام به گذشتت رهايم نمايى،
هرگز چنين نيست!
از ذات بزرگوارت به دور است كه محرومم كنى،
اى كاش مىدانستم كه آيا مادرم مرا براى بدبختى به دنيا آورده،يا براى رنج كشيدن و زحمت پرورانده است،اگر چنين است كاش مرا نزاده و نپرورانده بود،
و اى كاش آگاه بودم كه آيا مرا از اهل سعادت قرار داده و به قرب و جوارت اختصاص دادهاى تا به اين سبب چشمم روشن و جانم آرام گيرد؟
إِلَهِي أَ تَرَاكَ بَعْدَ الْإِيمَانِ بِكَ تُعَذِّبُنِي أَمْ بَعْدَ حُبِّي إِيَّاكَ تُبَعِّدُنِي أَمْ مَعَ رَجَائِي لِرَحْمَتِكَ وَ صَفْحِكَ تَحْرِمُنِي أَمْ مَعَ اسْتِجْارَتِي بِعَفْوِكَ تُسْلِمُنِي حَاشَا لِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تُخَيِّبَنِي لَيْتَ شِعْرِي أَ لِلشَّقَاءِ وَلَدَتْنِي أُمِّي أَمْ لِلْعَنَاءِ رَبَّتْنِي فَلَيْتَهْا لَمْ تَلِدْنِي وَ لَمْ تُرَبِّنِي وَ لَيْتَنِي عَلِمْتُ أَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ جَعَلْتَنِي وَ بِقُرْبِكَ وَ جِوَارِكَ خَصَصْتَنِي فَتَقَرَّ بِذَلِكَ عَيْنِي وَ تَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِي... » (1)
1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجات الخائفین _ رازو نیاز ترسیدگان ـ
211005