شرح ادعیه ماه رمضان از زبان آیت‌الله قرهی/22
شکر نعمت عامل برکت می‌شود اگر ما شکر انقلاب را بکنیم خداوند نعمتش را بر ما زیاد می‌کند. علاوه بر شکر نعمت ما باید کفران نعمت نیز نکنیم. کفران نعمت یعنی قدر یک نعمت را ندانیم وآن طور که باید آن نعمت در جایگاهش استفاده نشود.
عقیق:همزمان با فرارسیدن ماه مبارک رمضان ماه میهمانی خداوند، برای آشنایی با مضامین دعاهای روزانه هر روز از این ماه مبارک، آیت‌الله روح‌الله قرهی مدیر مدرسه علمیه امام مهدی(عج) و از اساتید اخلاق، در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، به شرح دعای روز بیست و دوم پرداخته است که در ادامه می‌خوانیم:
در دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم که باید از خدای متعال درخواست کنیم و بگوییم: خدایا در این روز که درهای فضل و کرامت تو است بر روی من بگشا «اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ فَضْلِکَ». ما ابواب زیادی از جمله؛ ابواب فضل، ابواب رحمت و... داریم.
فضل پروردگار عالم چیست؟
یکی از فضل‌های خداوند عالم این است که انسان را به علم و به حکمت و اینکه دقت کند در خلقت وابدارد. «فضل» در لغت به معنای زیادتی است. راغب اصفهانی در المفردات در تعریف فضل و احسان می‌گوید: هر عطیه‌ای که زیاد شود برای انسان، فضل نام دارد.
براساس روایات اسلامی، خدای متعال فضلش را در علم در پاکی قلب در حکمت و در قرآن قرار داده است و انسان باید در آنها تأمل کند. بنابراین انسان باید تبدیل شود به عالمی که حکمت می‌داند و این می‌شود فضل الهی.
«وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ فِیهِ بَرَکَاتِکَ»؛ و برکاتت را بر من نازل فرما.
برکت یعنی چیزی را مضاعف کردن. برکات الهی در همه چیز است از رزق مادی گرفته تا رزق معنوی. «وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ فِیهِ بَرَکَاتِکَ»؛ خدایا نازل کن بر من برکاتت را. یکی از مواردی که موجب برکات می‌شود ایت است که قدر آن نعمت را بدانیم و در روایات است که اگر کسی قدر نعمتی را دانست خدای متعال آن نعمت را برای او فزونی می‌بخشد و برکتش را زیاد می‌کند گرچه آن نعمت به صورت ظاهری کم باشد.
شکر نعمت عامل برکت می‌شود اگر ما شکر انقلاب را بکنیم خداوند نعمتش را بر ما زیاد می‌کند. علاوه بر شکر نعمت ما باید کفران نعمت نیز نکنیم. کفران نعمت یعنی قدر یک نعمت را ندانیم و همانگونه که باید آن نعمت در جایگاهش استفاده شود، استفاده نشود.
در روایات است که اگر در محله شما فرد عالِمی هست و شما از آن استفاده نکنید می‌شود کفران نعمت، یا اگر مسجدی مورد استفاده قرار نگیرد می‌شود کفران نعمت. ما جوانان به این خوبی داریم و می‌توانیم از آنها بهره‌مند شویم و صنایع خودمان را بالا ببریم و صنعت هواپیمایی خودمان را رونق ببخشیم اما به جای اینها می‌رویم خودِ هواپیما را می‌خریم و این کفران نعمت است چرا چون ما در کشورمان جوانان خوب و مستعد بسیاری داریم. پس می‌توانیم از این نعمت استفاده کنیم و خداوند هم برکت می‌دهد.
«وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِکَ»؛ خدا انسان را توفیق بدهد. وفق یعنی موفقیت پیدا کردن و کارش را هم‌شأن آنچه که هست انجام دهد.
«وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِکَ»؛ خدای کاری کن که موجبات رضا و خشنودی‌ات را موفق شوم. کاری کنم که این کار من موجب رضایت تو بشود.
انسان چه کارهایی می‌تواند انجام دهد که موجب رضایت حضرت حق باشد؛
- نخست، اطاعت از اوامر الهی و دوری از گناه
- ببینیم خدای متعال چه چیزی را بیشتر دوست دارد و به آن اهمیت می‌دهد که از آن جمله می‌توان به کمک کردن به خلق خدا اشاره کرد.در واقع انسان با کمک کردن به دیگران باعث خشنودی خداوند می‌شود و بدین وسیله عذاب الهی از او برداشته می‌شود. مانند زلزله بم که مردم بسیار زیبا به یکدیگر کمک کردند.
«وَ أَسْکِنِّی فِیهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِکَ»؛ خدایا در وسط بهشت‌هایت مسکنم بده. چرا در وسط بهشت؟ از خود بهشت، تبیین به آرامش می‌شود اما چرا می‌گوید وسط بهشت؟! انسان فی‌ذاته زیاده‌خواه است.
سؤالی که اینجا پیش می‌آید این است که آیا زیاده‌خواهی همیشه بد است؟ زیاده‌خواهی در معنویات و برای آخرتت هیچ گاه بد نیست. مگر نمی‌گوییم که در ماه مبارک رمضان یک آیه می‌خوانیم می‌شود یک ختم قرآن. آیا عموم مردم به یک آیه اکتفا می‌کنند؟! از این رو مؤمنان گاهی سه جزء هم در روز می‌خوانند.
«وَ أَسْکِنِّی فِیهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِکَ»؛ معمولا این «بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِکَ» را بهترین جاها هم ترجمه کرده‌ام. چون انسان به دنبال بهترین‌ها است. بهترین‌ها کجاست در بهشت، جایی که بتواند با انبیا و اهل بیت علیهم‌السلام همجوار و همنشین شود.همانطور که بهشت،درجاتی دارد جهنم هم درجاتی دارد و پست‌ترین جای جهنم به منافقان تعلق دارد.
«یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ»؛ ای کسی که اجابت می‌کنی دعوت فرد مضطر و پریشان را. خدایا من مضطرم و نمی‌دانم چکار باید انجام دهم لذا وقتی من دعا می‌کنم خودت اجابت کن. من راه را بلد نیستم اما دلم می‌خواهد که ابواب فضلت به رویم گشوده شود، دلم می‌خواهد که برکاتت بر من نازل شود، دلم می‌خواهد کارهایی انجام دهم که موجب رضایت تو باشد و من در جایگاهی در بهشت باشم که بهترین جایگاه‌ها باشد اما من مضطر هستم و نمی‌دانم در حالی که خدایا تو می‌توانی مضطری همانند مرا اجابت کنی.
«یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ»؛ پس اجابت کن ای خدای بزرگ که تو تنها کسی هستی که می‌توان از تو درخواست کرد.
منبع:فارس