«اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ الى مَرْضاتِکَ دلیلاً ولا تَجْعَل للشّیْطان فیهِ علیّ سَبیلاً واجْعَلِ الجَنّهِ لی منْزِلاً ومَقیلاً یا قاضی حَوائِجَ الطّالِبین/ خدایا قرار بده برایم در آن به سوى خوشنودی‌هایت راهنمایى و قرار مده شیطان را در آن بر من راهى و قرار بده بهشت را برایم منزل و آسایـشگاه اى برآورنده حاجت‌هاى جویندگان».
بنده روزه دار در این روز سه درخواست از خداوند متعال دارد.
در بند نخست از این دعا آمده است: «اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ الى مَرْضاتِکَ دلیلاً/ خدایا قرار بده برایم در آن راهنمایى به سوى خوشنودی‌هایت».
چه راهی برای رضوان و خشنودی خداوند وجود دارد؟ که در جلسات گذشته به آن پرداختیم؛ اما به صورت خلاصه می توان گفت که بهترین راه برای کسب رضایت خدا، انجام واجبات به همراه مستحبات و ترک محرمات به همراه مکروهات می باشد.
در بند دوم از این دعا آمده است: « ولا تَجْعَل للشّیْطان فیهِ علیّ سَبیلاً/ و قرار مده شیطان را در آن بر من راهى».
از نگاه آیات قرآن کریم، چه راه هایی برای تسلط شیطان بر ما وجود داشته که می توانیم آن را ببندیم؟
*راه های تسلط و تأثیرگذاری شیطان بر انسان ها از منظر قرآن کریم
در قرآن چندین راه برای سلطه و تأثیرگذاری شیطان بر ما شمرده شده است.
1. وسوسه به جاه و مقام؛ در آیه 120 سوره طه آمده است: « فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطانُ قالَ يا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلي شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْکٍ لا يَبْلي/ ولی شیطان او را وسوسه کرد و گفت: «ای آدم! آیا می خواهی تو را به درخت زندگی جاوید، و ملکی بی زوال راهنمایی کنم؟!».
2. وسوسه به مقامات عالیه؛ در آیه 20 سوره اعراف می خوانیم: «فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطانُ لِيُبْدِيَ لَهُما ما وُورِيَ عَنْهُما مِنْ سَوْآتِهِما وَ قالَ ما نَهاکُما رَبُّکُما عَنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَنْ تَکُونا مَلَکَيْنِ أَوْ تَکُونا مِنَ الْخالِدينَ/ سپس شیطان آن دو را وسوسه کرد، تا آنچه را از اندامشان پنهان بود ، آشکار سازد و گفت: «پروردگارتان شما را از این درخت نهی نکرده مگر بخاطر اینکه (اگر از آن بخورید ،) فرشته خواهید شد، یا جاودانه ( در بهشت ) خواهید ماند!».
3. وسوسه ایجاد تفرقه در میان مردم؛ قرآن در آیه 208 سوره بقره می فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ کَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبينٌ/ ای کسانی که ایمان آورده اید همگی در صلح و آشتی درآیید! و از گام های شیطان پیروی نکنید که او دشمن آشکار شماست».
4. وسوسه نگرانی کاذب از فقیرشدن و همچنین وسوسه به فحشاء؛ در آیه 268 سوره بقره آمده است: «الشَّيْطانُ يَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُکُمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللَّهُ يَعِدُکُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلاً وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ/ شیطان، شما را (به هنگام انفاق) وعده فقر و تهیدستی می دهد و به فحشا (و زشتیها) امر می کند ولی خداوند وعده «آمرزش» و «فزونی» به شما می دهد و خداوند، قدرتش وسیع و (به هر چیز) داناست».
5. وسوسه به فرار از جنگ؛ در آیه 155 سوره آل عمران می خوانیم: «إِنَّ الَّذينَ تَوَلَّوْا مِنْکُمْ يَوْمَ الْتَقَي الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما کَسَبُوا وَ لَقَدْ عَفَا اللَّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَليمٌ/ کسانی که در روز روبرو شدن دو جمعیت با یکدیگر (در جنگ احد)، فرار کردند، شیطان آنها را بر اثر بعضی از گناهانی که مرتکب شده بودند، به لغزش انداخت و خداوند آنها را بخشید. خداوند، آمرزنده و بردبار است».
6. وسوسه ترساندن از قدرت و اقتدار دشمن؛ قرآن در آیه 175 سوره آل عمران می فرماید: «إِنَّما ذلِکُمُ الشَّيْطانُ يُخَوِّفُ أَوْلِياءَهُ فَلا تَخافُوهُمْ وَ خافُونِ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ/ این فقط شیطان است که پیروان خود را (با سخنان و شایعات بی اساس ،) می ترساند. از آنها نترسید! و تنها از من بترسید اگر ایمان دارید!».
7. وسوسه ریاکاری؛ در آیه 38 سوره نساء آمده است: «وَ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ مَنْ يَکُنِ الشَّيْطانُ لَهُ قَريناً فَساءَ قَريناً/ و آنها کسانی هستند که اموال خود را برای نشان دادن به مردم انفاق می کنند و ایمان به خدا و روز بازپسین ندارند (چراکه شیطان، رفیق و همنشین آنهاست) و کسی که شیطان قرین او باشد، بد همنشین و قرینی است».
8. وسوسه کمک گرفتن از حاکم طاغوت؛ قرآن در آیه 60 سوره نساء می فرماید: « أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِما أُنْزِلَ إِلَيْکَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ يُريدُونَ أَنْ يَتَحاکَمُوا إِلَي الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَکْفُرُوا بِهِ وَ يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلالاً بَعيداً/ آیا ندیدی کسانی را که گمان می کنند به آنچه (از کتابهای آسمانی که) بر تو و بر پیشینیان نازل شده، ایمان آورده اند، ولی می خواهند برای داوری نزد طاغوت و حکّام باطل بروند؟! با اینکه به آنها دستور داده شده که به طاغوت کافر شوند. امّا شیطان می خواهد آنان را گمراه کند، و به بیراهه های دور دستی بیفکند».
9. وسوسه تبعیت افراد ساده لوح از شایعات؛ در آیه 83 سوره نساء آمده است: « وَ إِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَي الرَّسُولِ وَ إِلي أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّيْطانَ إِلاَّ قَليلاً/ و هنگامی که خبری از پیروزی یا شکست به آنها برسد ، (بدون تحقیق ،) آن را شایع می سازند در حالی که اگر آن را به پیامبر و پیشوایان- که قدرت تشخیص کافی دارند- بازگردانند ، از ریشه های مسائل آگاه خواهند شد و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود ، جز عدّه کمی ، همگی از شیطان پیروی می کردید (و گمراه می شدید) .
10. وسوسه خرافه گرایی و آرزوهای طولانی؛ در آیه 119 سوره نساء می خوانیم: « 118وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّکُنَّ آذانَ الْأَنْعامِ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ وَ مَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبيناً/ و آنها را گمراه می کنم! و به آرزوها سرگرم می سازم! و به آنان دستور می دهم که (اعمال خرافی انجام دهند ، و) گوش چهارپایان را بشکافند ، و آفرینشِ پاک خدایی را تغییر دهند! (و فطرت توحید را به شرک بیالایند!) » و هر کس ، شیطان را به جای خدا ولی خود برگزیند ، زیانِ آشکاری کرده است».
11. وسوسه دادن وعده های فریبکارانه به افراد؛ در آیه 120 سوره نساء آمده است: «يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ إِلاَّ غُرُوراً/ شیطان به آنها وعده ها (ی دروغین) می دهد و به آرزوها ، سرگرم می سازد در حالی که جز فریب و نیرنگ ، به آنها وعده نمی دهد».
12. وسوسه گسترش میخوارگی و قماربازی؛ قرآن در آیه 90 سوره مائده می فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ/ ای کسانی که ایمان آورده اید! شراب و قمار و بتها و ازلام [نوعی بخت آزمایی] ، پلید و از عمل شیطان است ، از آنها دوری کنید تا رستگار شوید!».
13. وسوسه بی توجهی به نماز و ترک نماز و همچنین ایجاد دشمنی و کینه در میان مسلمانان؛ در آیه 91 سوره مائده می خوانیم: « إِنَّما يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَکُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّکُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ/ شیطان می خواهد به وسیله شراب و قمار ، در میان شما عداوت و کینه ایجاد کند، و شما را از یاد خدا و از نماز بازدارد. آیا (با این همه زیان و فساد ، و با این نهی اکید،) خودداری خواهید کرد؟!».
14. وسوسه آرایش دادن برخی از کارهای زشت؛ در آیه 43 سوره انعام آمده است: « فَلَوْ لا إِذْ جاءَهُمْ بَأْسُنا تَضَرَّعُوا وَ لکِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ ما کانُوا يَعْمَلُونَ/ چرا هنگامی که مجازات ما به آنان رسید ، (خضوع نکردند و) تسلیم نشدند؟! بلکه دلهای آنها قساوت پیدا کرد و شیطان ، هر کاری را که می کردند ، در نظرشان زینت داد!».
15. وسوسه فراموشی؛ قرآن در آیه 68 سوره انعام می فرماید: « وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذينَ يَخُوضُونَ في آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّي يَخُوضُوا في حَديثٍ غَيْرِهِ وَ إِمَّا يُنْسِيَنَّکَ الشَّيْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّکْري مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ/ هر گاه کسانی را دیدی که آیات ما را استهزا می کنند ، از آنها روی بگردان تا به سخن دیگری بپردازند! و اگر شیطان از یاد تو ببرد ، هرگز پس از یاد آمدن با این جمعیّت ستمگر منشین!».
16. وسوسه حسادت نسبت به دیگران؛ در آیه 5 سوره یوسف آمده است: « قالَ يا بُنَيَّ لا تَقْصُصْ رُؤْياکَ عَلي إِخْوَتِکَ فَيَکيدُوا لَکَ کَيْداً إِنَّ الشَّيْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبينٌ/ گفت: «فرزندم! خواب خود را برای برادرانت بازگو مکن ، که برای تو نقشه (خطرناکی) می کشند چرا که شیطان ، دشمن آشکار انسان است!».
17. وسوسه اسراف و تبذیر؛ در آیه 27 سوره اسراء می خوانیم: « إِنَّ الْمُبَذِّرينَ کانُوا إِخْوانَ الشَّياطينِ وَ کانَ الشَّيْطانُ لِرَبِّهِ کَفُوراً/ چرا که تبذیرکنندگان، برادران شیاطینند و شیطان در برابر پروردگارش ، بسیار ناسپاس بود!».
سخن بعدی در این رابطه این است که آیا هستند انسان هایی که شیطان بر آنان تسلط نداشته باشد؟ و آیا ما می توانیم همانند آنان قرار بگیریم؟ که باید پاسخ مثبت داد؛ چراکه خداوند در آیات به این موضوع اشاراتی داشته است.
در سوره اسراء آیه 65 می خوانیم: « إِنَّ عِبادي لَيْسَ لَکَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ وَ کَفي بِرَبِّکَ وَکيلاً/ (اما بدان) تو هرگز سلطه ای بر بندگان من، نخواهی یافت (و آنها هیچ گاه به دام تو گرفتار نمی شوند) ! همین قدر کافی است که پروردگارت حافظ آنها باشد».
در آیه 39 و 40 سوره حجر آمده است: « قالَ رَبِّ بِما أَغْوَيْتَني لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ * إِلاَّ عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصينَ/ گفت: «پروردگارا! چون مرا گمراه ساختی ، من ( نعمتهای مادّی را ) در زمین در نظر آنها زینت می دهم ، و همگی را گمراه خواهم ساخت * مگر بندگان مخلصت را».
در آیه 82 و 83 سوره ص می خوانیم: « قالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ * إِلاَّ عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصينَ/ گفت: «به عزّتت سوگند ، همه آنان را گمراه خواهم کرد * مگر بندگان خالص تو، از میان آنها!».