شرح ادعیه ماه رمضان از زبان آیت‌الله قرهی/19
وقتی انسان نسبت به عملی که انجام داده است، مغرور می‌شود در واقع این عمل باعث می‌شود انسان از دیگر حسنات محروم و تحریم شود و این خیلی خطرناک است و باید مواظبت کنیم. چون شیطان لعین و رجیم، هر کسی را به نحوی گرفتار می‌کند.
عقیق:همزمان با فرارسیدن ماه مبارک رمضان ماه میهمانی خداوند، برای آشنایی با مضامین دعاهای روزانه هر روز از این ماه مبارک، آیت‌الله روح‌الله قرهی مدیر مدرسه علمیه امام مهدی(عج) و از اساتید اخلاق، در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، به شرح دعای روز نوزدهم پرداخته است که در ادامه می‌خوانیم:
«اللَّهُمَّ وَفِّرْ فِیهِ حَظِّی مِنْ بَرَکَاتِهِ» از خدا می‌خواهیم که حظ و بهره ما زیاد باشد و این طور نباشد که من فکر کنم کفایت می‌کند چون مؤمن اگر زیرک باشد، بیشتر و بیشتر، بهرهبرداری می‌کند.
«وَ سَهِّلْ سَبِیلِی إِلَى خَیْرَاتِهِ»؛ خدایا راهش را خودت بر من آسان کن. یعنی می‌خواهد بگوید خدایا اگر تو مرا به حال خودم وا بگذاری، من همه چیز را سخت می‌گیرم و گاهی اوقات فکر می‌کند که امور آسان است ولی متأسفانه می‌بیند سخت است و گرفتار می‌شود و متوجه این مطلب که بتواند حقیقتاً بهرهبرداری کند، نیست و تصور اولیه‌اش این است که من راحت می‌توان کارها را انجام دهم بعد می‌بیند خیر.
توفیق انجام کارهای خیر، همگی به دست خداست؛اگر خداوند نخواهد ما نمی‌توانیم کاری را انجام دهیم. اینکه در روایات آمده است که: «الهی لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَدا». اگر ما به خودمان واگذار شویم همیشه فکر می‌کنیم آسان است اما بعد می‌بینیم که نه این طور نبوده است.
خداوند است که باید راه انجام کارهای خیر و نیک را برای انسان باز کند، چرا چون گاهی اوقات انجام کار خیر برای انسان، سخت می‌شود، کمک کردن به ایتام برای او سخت می‌شود از این رو از خدا می‌خواهیم که کار خیر را برای ما آسان کند؛ «وَ سَهِّلْ سَبِیلِی إِلَى خَیْرَاتِهِ». برای خانواده‌اش خرج می‌کند اما برای یک یتیم، سخت هزینه می‌کند.
سپس در دعای امروز می‌خوانیم که «وَ لا تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ»؛ خدایا مرا در این روز از قبول حسنات، محروم مکن و جوری نباشد که من حسنات خوبی را که باید داشته باشم از آن محروم شوم.
یکی از علت‌های محرومیت انسان از انجام حسنات در روایات، مغرور شدن است وقتی انسان نسبت به عملی که انجام داده است، مغرور می‌شود در واقع این عمل باعث می‌شود انسان از دیگر حسنات محروم و تحریم شود و این خیلی خطرناک است و باید مواظبت کنیم. چون شیطان لعین و رجیم، هر کسی را به نحوی گرفتار می‌کند.
منت گذاشتن، از دیگر عواملی است که باعث می‌شود انسان از قبولی اعمال نیکش محروم شود. خداوند متعال می‌فرماید: «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى»؛ صدقات خودتان را به وسیله منت گذاشتن واذیت کردن، باطل نکنید.
«یَا هَادِیا إِلَى الْحَقِّ الْمُبِینِ»؛ ای راهنما به سوی حق آشکار. خدایا اگر تو مرا راهنمایی نمی‌کردی، من گمراه می‌شدم و به ظلالت و بیراهه می رفتم تو هدایت‌گر و هادی من هستی. اینکه انسان فکر کند خودش اهل روزه، نماز، انفاق بوده‌ام! خیر همه امور به دست خدا است و اوست که ما را هدایت می‌کند چون تو نورانیت دادی می‌توان به سمت جلو حرکت کنم.
این فراز از دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان، درس خوبی را به ما یاد می‌دهد که مبادا در مطالبمان تصور به إنانیت، من بودن داشته باشیم.
منبع:فارس