امام صادق(ع) فرمود: هیچ عمل نیکویی بنده انجام نمی‎دهد مگر آنکه ثواب آن در قرآن است، جز نماز شب؛ پس خداوند به دلیل عظمت جایگاهی که نزدش است، ثواب آن را نشمرده است و فرموده است: پهلوهایشان از خوابگاه‌ها جدا مى‏‌شود [و] پروردگارشان را از روى بیم و طمع مى‏‌خوانند.

متن اصلی روایت:
مَا مِنْ‏ عَمَلٍ‏ حَسَنٍ‏ یَعْمَلُهُ‏ الْعَبْدُ إِلَّا وَ لَهُ ثَوَابٌ فِی الْقُرْآنِ إِلَّا صَلَاةَ اللَّیْلِ فَإِنَّ اللَّهَ لَمْ یُبَیِّنْ ثَوَابَهَا لِعِظَمِ خَطَرِهَا عِنْدَهُ فَقَالَ‏ تَتَجافى‏ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعُون‏.(سجده16) / وسایل‌الشیعه، ج8، ص163