وی افزود: حال خوش معنوی نتیجه بردن غم و غصه یا گریه به درگاه الهی نیست چراکه هر چه این غصه‌ها بیشتر بیان شود انسان بیشتر از حال خوش معنوی دور می شود.

حجت‌الاسلام پناهیان با بیان اینکه معمولا ما انسان ها احساس می کنیم زمانی باید سراغ خداوند و عبادت او برویم که دلمان گرفته باشد در حالیکه این تفکر سبب حال خوش معنوی نمی شود، اظهار داشت: ما باید برای شادی‌های خود در خانه خداوند رفته و از او تشکر و سپاسگزاری داشته باشیم.

استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: این حس شادی و حال خوش معنوی همواره در بچه ها وجود دارد چراکه نگرانی ندارند به پدر و مادر خود اطمینان دارند که روزی آنها را تهیه می‌کنند بنابراین از زندگی خود راضی بوده و شاکر هستند، اگر ما هم همین مقدار به خداوند اطمینان داشته باشیم نشاط معنوی خواهیم داشت.

وی افزود: حال خوش معنوی یعنی درک و لذت بردن از اینکه در آغوش خداوند و پناه او قرار دارید، امام صادق(ع) می‌فرمایند حال خوش معنوی یعنی اینکه احساس کنی خداوند قدرت دارد و می‌تواند بنده خود را در بهترین شکل پناه دهد هر چه این حس عمیق‌تر باشد حال خوشتری به انسان دست می‌دهد.

حجت‌الاسلام پناهیان با بیان اینکه حال خوش معنوی دیدن کبریایی خداوند و لذت بردن از عظمت آن است، عنوان کرد: زمانی که مومن از دنیا خالی یا جدا می شود اوج می‌گیرد و شیرینی محبت الهی را پیدا می‌کند چراکه حال خوش معنوی چشیدن محبت خداوند است.

استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه حال خوش معنوی در عدم وابستگی به دنیا و در مقابل  وابستگی شدید به خداوند است، خاطرنشان کرد: آنقدر گدایی و وابستگی به خداوند لذت بخش است که امام حسین(ع) کل پروژه عاشورا را که به خاطر عزت برگزار کردند شب عاشورا  از دشمن فرصت می‌گیرند که یک بار دیگر لذت مناجات و اعلام وابستگی شدید به درگاه الهی را چشیده و بعد شهید شوند.