رئیس ستاد اقامه نماز گفت: ما که میخواهیم نماز را در جامعه گسترش دهیم، چند کتاب درباره اسرار نماز مطالعه کردهایم؟ گاهی درباره نماز باید با افراد به صورت خصوصی صحبت کرد زیرا امر نماز صرفاً یک مسأله بخشنامهای نیست.
عقیق:حجتالاسلام محسن قرائتی، رئیس ستاد اقامه نماز کشور به مناسبت گردهمایی سالانه کارشناسان فرهنگی، آموزشی و یاوران نماز ستاد اقامه نماز استانهای سراسر کشور که روزهای 21 و 20 اردیبهشت ماه سال جاری در استان هرمزگان برگزار میشود، پیامی را فرستاد.
مشروح سخنان حجتالاسلام قرائتی در ادامه میآید:
به لطف خدا مسئولان فرهنگی نماز از سراسر کشور دور یکدیگر جمع شدید و بنده به دلیل کسالتی که داشتم توفیق حضور نداشتم.
اول اینکه خدا را شکر کنیم که بر ما منت نهاد تا در ستاد اقامه نماز کشور فعالیت کنیم و اینکه ما را جزو برنامهریزان و فعالان و ناظرین امر نماز قرار داد. خب این یک نعمت است که باید شکر آن را به جا آورد.
حق امور را ادا کنیم تا پشیمان نشویم دوم اینکه خداوند در قرآن تأکید دارد حق کارها را به جا آورید؛ مثلاً میفرماید حق تلاوت و حق تقوا را ادا کنید. یعنی اگر کاری را شروع کردید، درست و خوب انجام دهید و اگر نمیتوانید حقش را ادا کنید حداقل آنچه از دستتان بر میآید انجام دهید. ممکن است ما حق پدر و مادرمان را نتوانیم به جا آوریم، اما تا جایی که میتوانیم باید انجام دهیم.
همچنین حق انقلاب و شهدا و انبیاء و اولیاء را نتوانیم انجام دهیم، اما در حد وسعمان انجام دهیم. خداوند میفرماید اگر حق تقوا را نمیتوانید ادا کنید، «فَاتَّقُوا اللَّـهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ؛ در حد توانتان تقوا بورزید». آیا سیاسیون و اقتصاددانها و فرهنگیان ما بهتر از این نمیتوانستند باشند؟ مواظب باشیم اگر کم بگذاریم در نهایت غصه خواهیم خورد. یکی از اسامی قیامت «روز حسرت» است. یعنی انسان میگوید من بهترین از این میتوانستم کارها را انجام دهم، چرا کمکاری کردم؟
برادرانِ ما که در ستاد اقامه نماز فعالیت میکنید، اینکه شما در اوقاتی از شبانهروز را در اداره به نماز میپردازید، آیا هنگام غروب مسجد محلهتان هم میروید؟ یا از سوی دیگر آیا در اداره 10 یا 20 دقیقه که از وقت مردم و دولت کم میگذارید و نماز میخوانید، آیا این حساسیت در مسجد محلهتان هم هست؟ خب مرز صداقت همین جاهاست. از سوی دیگر حساسیت ما نسبت به نماز همسر و فرزندانمان چگونه است؟
برای فعالیتها نیاز به ارتباط معنوی با خدا داریم دیگر اینکه آیا تلاش ما سال به سال بهتر شده میشود یا خیر؟ کتابهایی که در طول سال درباره نماز چاپ میشود را آیا مطالعه میکنیم؟ ماشینی که میخواهد حرکت کند، مقداری بنزین نیاز دارد. خداوند به پیامبر(ص) میفرماید سحرگاه بیدار شو و مقداری قرآن و نماز شب بخوان برای اینکه روز میخواهی فعالیت کنی. «إِنَّ لَکَ فِی النَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلًا» تو در طی روز گرفتاری و حالا که اینگونه است شب بنزین بزن و از طریق قرآن و نماز وصل به وحی و خدا شو.
ما که میخواهیم نماز را در جامعه گسترش دهیم، ببینیم آیا خودمان دو رکعت نماز با توجه خواندیم؟ چند کتاب درباره اسرار نماز مطالعه کردیم؟ گاهی درباره نماز باید با افراد به صورت خصوصی صحبت کرد زیرا امر نماز صرفاً یک مسأله بخشنامهای نیست.
بنده الان نگران هستم ستاد اقامه نماز به صورت اداره شود؛ یعنی صبح اول وقت کارت بزنیم و در انتهای وقت اداری هم کارت بزنیم و برویم؛ یعنی یک کار رسمی و عادی صورت بگیرد.
از ظرفیت نخبگان جامعه استفاده کنیم دیر یا زود خداوند برخی نعمتها را از ما خواهد گرفت و غصه خواهیم خورد که بیشتر و بهتر از این هم میشد کار کرد. آیا شما از اساتید دانشگاه، علما، دانشجویان، بسیجیان، رزمندگان و پیشکسوتان کمک خواستید؟ شاگردهای اولهای منطقه را آیا شناسایی کردهایم تا از طریق ستاد نماز از آنها تشکر بکنیم هرچند به صورت تلفنی باشد؟ به هر حال ما باید تفقدمان را نسبت نسل نو از جمله فرهیختگان، جوانان، نوجوانان و دختر و پسر را به صورتهای بیشتر کنیم.
یک وقتی ما به آیتالله گلپایگانی عرض کردم اگر شما به هر شاگرد دبیرستان دخترانه به مناسبت ایام منسوب به حضرت زهرا(س) یک چادر از طریق رئیس دبیرستان به آنها هدیه بدهید، حجاب دختران آن مدرسه تأمین میشود.
مطلب دیگر اینکه آیا صبحها هنگام نماز میگوییم «رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلَاةِ وَمِن ذُرِّیَّتِی؛خدایا من و ذریهام را از اقامهکنندگان نماز قرار بده»؟ ما باید همیشه از طریق توسل با خدا صحبت کنیم به این صورت که بگوییم خدایا تو خود میدانی من ضعیفم، تاکنون نماز باتوجه آنطور که شایسته است نخواندم. تو خودت میدانی چقدر در نماز قصور دارم، حالا که من مسئول نماز شدم، دستم را بگیر. بنابراین یک مقدار توسل میخواهیم، یک مقدار مطالعه میخواهیم، یک مقدار تقفد میخواهیم؛ ما باید از این راهها اقدام کنیم و اگر بجنبیم، خداوند یک راههایی را به ما نشان خواهد داد.
فعالیت ما دلسوزانه و از سر دغدغه باشد اگر مسأله نماز به عنوان یک شغل اداریِ بدون سوز وگذاز باشد فایده ندارد. در حدیثی داریم خداوند به پیامبر(ص) فرمود میدانی چرا تو را پیامبر کردم؟ فرمود در تو سوزی بود که در دیگران نبود. خداوند درباره این ویژگی پیامبر(ص) میفرماید «حَرِیصٌ عَلَیْکُم». بنابراین همواره نیازمند سوز و اشک و دعا و مطالعه و مشورت هستیم.
اگر هرکدام از شما مسئولا به اینها پایبند هستید، خدا به شما جزای خیر دهد. اگر هر کدام را انجام ندادید، از اکنون شروع کنید. اگر هر کدام از شما واجد این موارد هستید، آنها را توسعه دهید. ما حدود هفتاد حدیث داریم که لحظه مرگ، پیامبر(ص)، امیرالمؤمنین(ع) و سایر ائمه(ع) را میبینیم و ممکن است کلماتی بین ما رد و بدل شود و چه زیباست لحظهای که بنده میخواهم بمیرم، پیامبر(ص) را ببینم که به من میفرماید «أشهد أنّک قد أقمت الصلوة» من گواهی میدهم که تو نماز را اقامه کردی. این جمله را اگر در لحظه مرگ از امیرالمؤمنین(ع) بشنویم، از آیتاللّهی، حجتالاسلامی، دکتری و مهندسی و سایر القاب مهمتر است. خب این نیازمند تلاش فراوان است. امیدوارم در این گردهماییها نور و برکت باشد، مفید باشد، عمیق باشد، بیآفت باشد و ذخیره قیامت باشد. از اینکه خدمت شما نیستم معذرت میخواهم اما دعاگوی شما هستم.