محمود فرشچیان که شاید مشهورترین کار هنری اش تابلوی ماندگار «عصر عاشورا» است، درباره این اثر و چگونگی خلق آن و روضه متفاوتش توضیحاتی ارائه کرد.
عقیق:این
استاد بزرگ هنر ایران با سخنرانی بصورت ویدئو کنفرانس در نشست نگاره‌های
مینیاتور شرکت کرد و درباره زندگی شخصی خود در ایران و همچنین مسیر رشد
خود توضیحاتی ارائه داد و در ادامه چگونگی خلق یک اثر را وابسته به نیرویی
ماورای خواست و فکر بشر دانست که بشر را وادار می‌کند یک اثر را به وجود
آورد.
او با اشاره به ماجرای خلق خیال‌انگیز و
غم‌انگیز «عصر عاشورا» اظهار داشت: عصر عاشورا بود، مادرم از من خواست تا
به مجلس روضه بروم و سؤال کرد که چرا روز عاشورا مشغول کار هستی؟ ناگهان
فکری به ذهنم آمد بدون اینکه قبل از آن ارائه ای داشته باشم و یا حتی
اراده‌ایی.. گفتم مادر من به اتاق کار می‌روم و برای خود روضه‌ایی
می‌خوانم. به امید اینکه مقبول قرار گیرد و بعد بدون هیچ طرح و فکر اولیه و
با قلم‌زنی به سرعت طرح عصر عاشورا را به تصویر کشیدم. گویا عنایت غیبی
بود.
فرشچیان همچنین پیرامون دوره نوجوانی خود
در اصفهان و نحوه آموزش خود عنوان کرد: هنر در ذهن مردم اصفهان با دیدن
نقوش و کاشی کاری‌ها نقش می‌بندد و من هم از این قاعده مستثنی نبودم.
او، نیت و خواست افراد را مهمترین بخش
کار هنری برشمرد و گفت: درباره امور مذهبی و احیا آن مانند کارهای صورت
گرفته اینجانب و دیگران مانند ساخت ضریح و ... باید بگویم که کاشی کاری‌ها،
فرش‌ها و... اینها باید فقط و فقط مسیری برای نزدیک شدن انسان به خدا
باشد. در غیر اینصورت فلز و چوب به نوع خود قابل ستایش و تحسین نیستند.