ایشان ادامه دادند: اگر خداوند در مسئله ربا يا غير ربا فرمود: «فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ» معنايش اين نيست كه خدا از جاي ديگر لشکركشي مي‌كند، البته ممكن است آن طور هم باشد، اما خود انسان، اعضا و جوارحِ او سربازان خدايند، آن وقت انسان يك حرفي مي‌زند رسوا مي‌شود، يك چيزي را امضا مي‌كند رسوا مي‌شود، اين همان سربازان خدا هستند.

معظم له با اشاره به بیانات امیرالمؤمنین علی علیه السلام، تصریح داشتند: وجود مبارك حضرت امير (ع) فرمود: «جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ وَ ضَمَائِرُكُمْ عُيُونُهُ» اگر خدا خواست آبروی كسي را بگيرد اين يك امضا مي‌كند رسوا مي‌شود، يك حرفي مي‌زند رسوا مي‌شود، اين طور نيست كه خدا لازم باشد از جاي ديگر لشکركشي بكند، همانگونه که اعضا و جوارح شما عليه شما شهادت مي‌دهند در این خصوص هم در اختیار خداوند هستند. اينها مأموران الهي‌اند، تمام اعضا و جوارح انسان سرباز خداست فرمود اگر كسي بيراهه رفته و خدا به او مهلت داده مغرور نشود «أَعْضَاؤُكُمْ شُهُودُهُ وَ خَلَوَاتُكُمْ عِيَانُهُ» آنچه انسان تنهايي انجام مي‌دهد در مشهد و منظر خداي سبحان است.

ایشان تاکید داشتند: ماييم و اين تعليم و تربيت، لذا انسان بايد هميشه مواظب خودش باشد اگر خداي ناكرده اراده الهي تصميم گرفت كه كسي را مسلوب‌الحيثيه بكند اين از جاي ديگر لشگركشي نمي‌كند از همان زبان او، قلم او، بيان و بنان او علیه خود او استفاده مي‌كند.