مرحوم آیت الله عزالدین همچنین جلسات مباحثه شبانه با حضور علامه طباطبایی که بعدا به کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم منتهی شد را به درخواست خود علامه،  شرکت کرد. او سپس مدت کوتاهی برای تحصیل به نجف هجرت کرده و در آنجا از محضر درس آیت الله العظمی سید عبد الهادی شیرازی،  آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خویی و آیت الله العظمی سید محسن حکیم استفاده کرد.

آیت الله زنجانی در فقه بیش از همه از مکتب آیت الله حجت کوه کمره ای متاثر بود. ایشان از سال 1342 با نهضت امام خمینی همراه شد و سخنرانیهای تندی علیه دستگاه حاکم و قوانین طاغوتی ایراد میکرد که بالاخره دستگیر شد و مدتی در تهران به همراه برخی بزرگان انقلاب زندانی شد. به دلیل مبارزات علیه رژیم طاغوت،  از سال 1351 از طرف ساواک مجبور به اقامت اجباری در مشهد شد و در این شهر به فعالیت علمی و سیاسی خویش ادامه داد.

مرحوم سید عزالدین پس از پیروزی انقلاب،  بنا به درخواست امام به زنجان بازگشت و هدایت مردم آن دیار را در انقلاب برعهده گرفت و به امامت جمعه مشغول شد. پس از دو سال دوباره به مشهد بازگشت. ایشان در حوزه علمیه مشهد بیش از 30 سال به تدریس خارج فقه،  تفسیر، اصول،  عقاید و فلسفه مشغول بود.