عقیق:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«...خدايا سايه رحمتت را بر گناهانم بينداز،و ابر مهربانىات را به سوى عيبهايم گسيل كن.
خدايا آيا برده فرارى جز به جانب مولايش باز مىگردد؟
يا كسى به او از خشم مولايش جز مولايش پناه مىدهد؟
خدايا اگر پشيمانى از گناه توبه است، پس به عزّتت سوگند كه من از پشيمانانم،
و اگر آمرزشطلبى از خطاكارى سبب فرو ريختن خطاها از پرونده است،من از آمرزش خواهانم،
حق رضايت با توست تا راضى شوى،
خدايا با قدرتت بر من توبهام را بپذير،
و با بردبارىات نسبت به من از من درگذر،
و با آگاهىات از حال من با من مدارا فرما...(1)»
ِلَهِي ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِي غَمَامَ رَحْمَتِكَ ،وَ أَرْسِلْ عَلَى عُيُوبِي سَحَابَ رَأْفَتِكَ إِلَهِي هَلْ يَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلا إِلَى مَوْلاهُ أَمْ هَلْ يُجِيرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ إِلَهِي إِنْ كَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَإِنِّي وَ عِزَّتِكَ مِنَ النَّادِمِينَ وَ إِنْ كَانَ الاسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِيئَةِ حِطَّةً فَإِنِّي لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ لَكَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى إِلَهِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ تُبْ عَلَيَّ وَ بِحِلْمِكَ عَنِّي اعْفُ عَنِّي وَ بِعِلْمِكَ بِي ارْفَقْ بِي ...(1)»
1ـ مناجات خمسه عشر؛مناجاة التائبين(رازونياز توبه كنندگان)
211005