کسی که منکر را باز ندارد به دست و دل و زبان مرده ایست میان زندگان.
عقیق:فرازی از نهج البلاغه از امیرالمومنین علی ابن
ابیطالب (ع) را که خطاب به کسانی است که در اجتماع زندگی می کنند اما به
وظیفه ی اجتماعی خود عمل نمی کنند را می خوانیم:
از
مردمان كسى است كه كار زشت را ناپسند مى شمارد و به دست و زبان و دل خود
آن را خوش نمى دارد، چنين كس خصلتهاى نيك را به كمال رسانيده، و از آنان
كسى است كه به زبان و دل خود انكار كند و دست به كار نبرد، چنين كس دو خصلت
از خصلتهاى نيك را گرفته و خصلتى را تباه ساخته، و از آنان كسى است كه
منكر را به دل زشت مى دارد و به دست و زبان خود بر آن انكار نيارد، چنين كس
دو خصلت را كه شريفتر است ضايع ساخته و به يك خصلت پرداخته، و از آنان كسى
است كه منكر را باز ندارد به دست و دل و زبان، چنين كس مرده اى است ميان
زندگان، و همه كارهاى نيك و جهاد در راه خدا برابر امر به معروف و نهى از
منكر، چون دميدنى است به درياى پر موج پهناور. و همانا امر به معروف و نهى
از منكر نه اجلى را نزديك كنند و نه از مقدار روزى بكاهند و فاضلتر از همه
اينها سخن عدالت است كه پيش روى حاكمى ستمكار گويند.