عقیق:آیتالله سیدابوالقاسم فرزند سیدمصطفی حسینی کاشانی در سال 1261 شمسی در تهران متولد شد. وی در 16 سالگی در خدمت والد بزرگوارش به قصد حج ابراهیمی راهی مکه مکرمه شد و پس از آن در نجف اقامت گزید. سید ابوالقاسم، علوم مختلف را در محضر والد معظم خود و بزرگانی نظیر آخوند ملامحمد کاظم خراسانی و میرزاحسین خلیلی تهرانی و سایر علماء شاگردی کرد و در 25 سالگی به درجه رفیع اجتهاد نائل آمد. وی در جریان جنگ جهانی اول، زمانی که انگلیسیها با نیروی عظیمی به قصد تسلط بر عراق، به مناطق شرقی حملهور شدند، به همراه جمعی از علما وارد جنگ با آنان شد و شکست انگلیسیها را رقم زد. از این رو وقتی که آیتالله کاشانی وارد تهران شد، انگلیسیها به دلیل شکستی که خورده بودند با ایشان دشمنی داشتند و در زمان دولت قوامالسلطنه به دستور آنها چند بار او را تبعید کردند؛ به طوری که 18 ماه در حبس و زندان متفقین به سر برد. آیتالله کاشانی پس از رهایی از زندان، علیه سه جناح ضداسلامی یعنی «استعمارگران، استبداد حکومتی و احزاب ضددینی» به مبارزه برخاست. یکی از خط مشیهای اصولی آیتالله کاشانی، حفظ وحدت و یکپارچگی ملت در برابر دشمن خارجی بود و بارها در پیامها و اعلامیههای خود، مردم را به هوشیاری در برابر توطئههای آنان، فرا میخواند. آیتالله کاشانی ترجیح میداد به عنوان یک رهبر اسلامی در پشت صحنه سیاست کشور، نیروهای سیاسی و تودههای وسیع مسلمان را در صحنه نگهداشته و از یک دولت ملی و مردمی حمایت کند. از این رو با روی کار آمدن دولت دکتر مصدق، زمینههای این حمایت، باعث قدرت دولت و مجلس در تصویب لایحه ملی کردن صنعت نفت شد، هرچند در نهایت با ایجاد اختلاف بین نیروهای ملی و مذهبی، کار به کودتای آمریکایی 28 مرداد 1332 و انزوای آیتالله کاشانی انجامید. سالهای پایانی عمر این مجاهد فی سبیلالله در خانهنشینی و بیماری سپری شد تا این که سرانجام در 23 اسفند 1340 شمسی در هشتاد سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به سوی حق تعالی شتافت. در آن روز تهران در مرگ پیشوای خود تعطیل عمومی بود و تشییعی بسیار با شکوه برگزار گردید تا اینکه پیکر این عالم مجاهد در جوار حضرت عبدالعظیم(ع) در شهرری به خاک سپرده شد: مزار وی حدفاصل ضریح حضرت عبدالعظیم(ع) و امامزاده حمزه(ع) قرار دارد.منبع:فارس