-41 اگر صداي شما گرفته يا سرما خورده و يا ناصفاف است، چنانچه ميتوانيم در رفع آن بکوشيم و يا خودمان پيش از خواندن مرثيه به شنوندگان آن را بگوييم.
-42 سعي کنيم براي خواندن مرثيه، شروع خوب، گيرا و جذابي داشته باشيم.
-43 تلاش کنيم خودمان نيز همراه خواندن مرثيه بسوزيم و اشک بريزيم و گريه کنيم که گفتهاند: «آنچه از دل برآيد، لا جرم بر دل نشيند».
-44 اگر هنگام خواند مرثيه، خودمان گريه نميکنيم (بکاء)، دست کم حالت گريه به خود بگيريم (تباکي)
-45 سوز و حال و گريه در مرثيه خواني را از خود خدا و معصومان - عليهمالسلام - طلب کنيم.
-46را برتر از مرثيه خوانهاي ديگر ندانيم و متواضع باشيم. مثلا نگوييم: «من يک ساعت مرثيه خواني کردم ولي فلاني کم آورد».
-47 علاقه و تمرين و صدق و اخلاص و تقوا از عوامل موثر در مرثيه خواني است؛ پس به آنها توجه بيشتري کنيم.
-48 تعدا کم يا زياد جمعيت در اخلاص ما براي مرثيه خواني تاثير نگذارد. مثلا نگوئيم: «ديشب در مجلسي مرثيه خواني کردم که غلغله بود و جاي سوزن انداختن نبود».
-49 اگر از مرثيه خواني ما انتقاد سودمندي کردند، ناراحت نشويم و آن را بپذيريم.
-50 از تحقير مرثيه خوانهاي ديگر به گونههاي مختلف خودداري کنيم، مثلا نگوئيم: «روي فلاني را کم کردم».
-51 اگر براي مرثيه خواني به ما هديهاي ندادند ناراحت نشويم، زيرا پاداش اصلي و حقيقي اين کار نزد خدا است.
-52 به خاطر حضرت فاطمهي زهرا و امام حسين - عليهاالسلام - براي مرثيه خوانها احترام ويژهاي قائل باشيم. پس حداقل ميتوانيم به احترامشان از جاي خود برخيزيم و يا دست آنان را ببوسيم.
-53هنگام مرثيه خواني با مديريت خود، کنترل مجلس را به عهده بگيريم، زيرا ممکن است در بعضي موارد، کنترل مجلس را از دست بدهيم و يا ديگران بخواهند نظم مجلس را به هم بزنند.
-54تجربيات مرثيه خواني خود را در اختيار ديگران قرار دهيم و در اين مورد نيز سخاوتمند باشيم، که خير و برکت نزد خداست.
-55 حتما بر موضوع و محتواي مرثيه تسلط کافي داشته باشيم. مثلا بدانيم در آغاز و مقدمهي مرثيه چه چيزهايي را بايد بخوانيم و در اوج و فرود مرثيه چه چيزهايي را بايد بگوييم.
-56در آغاز راه و پيش از خواندن مرثيه، يک بار ديگر مرثيه را مطالعه و مرور کنيم تا مرتکب اشتباهي نشويم.
-57 ميتوانيم در ابتداي مرثيه خواني موضوع مرثيه را به شنوندگان بگوييم، مثلا به آنان بگوييم: «امشب ميخواهم روضهي حضرت علي اکبر -عليهالسلام- را براي شما بخوانم».
-58 اگر چراغهاي مجلس مرثيه خواني خاموش شوند، شايد حزن و اندوه بيشتري بر آن مجلس حاکم گردد؛ پس در مواردي به اين نکته توجه داشته باشيم.
-59 در مرثيه خواني از طرح سئوالات و شبهات بدون پاسخ پرهيز نماييم. مثلا در مرثيهي حضرت فاطمهي زهرا - عليهاالسلام - اين سوال را مطرح نکنيم که چگونه ممکن است حضرت فاطمهي زهرا - عليهاالسلام - بعد از مرگش، دستهاي خود را از کفن بيرون آورد و امام حسن و امام حسين - عليهاالسلام - را در آغوش بگيرد و بعد پاسخ آن را هم ندهيم.