انسان در زندگی خود بسیار دچار غفلت می‌شود و هر آن ممکن است وسوسه‌های شیطان او را از مسیر هدایت خارج کند، بهترین راه‌حل برای دوری از غفلت، این است که خداوند را ناظر بر اعمال خود بدانیم و طبق دستور قرآن همواره ذکر او را بگوییم.
ای کسانی که ایمان آورده‌اید خدا را بسیار یاد کنید
آینه:
حکایت؛ آیت‌الله کمپانی در کنار فعالیت‌های علمی آن‌قدر مقید به برنامه‌های عبادی بودند که هر کس این‌ها را می‌دید، فکر می‌کرد اصلاً به هیچ‌چیز غیر از عبادت نمی‌رسند، هر روز زیارت عاشورا و هر روز نماز جعفر طیار از برنامه‌های عادی ایشان بود. طبق سنت علمای نجف، معمولاً روز پنج‌شنبه یا جمعه یک روضه هفتگی داشتند که زمینه‌ای می‌شد برای دیدار دوستان، استادان، شاگردان و با همدیگر توسلی هم انجام می‌گرفت، مرحوم آقا شیخ محمدحسین در این روضه، مقید بود خود پای سماور بنشیند و خود او همه کفش‌ها را جفت کند و درعین‌حال زبانش مرتب در حال حرکت بود، خیلی تند تند یک‌چیزی را می‌خواند، ما متوجه نمی‌شدیم این چه ذکری است که ایشان این‌قدر در نشستن و برخاستن به گفتن آن مقید است.
یکی از دوستان که خیلی با آقا مأنوس بود، از ایشان سؤال کرده بود: آقا، این چه ذکری است که شما این‌قدر تقیّد دارید حتی بین سلام و احوالپرسی‌تان آن را ترک نمی‌کنید؟ ایشان لبخندی زده بود و بعد از تأملی فرموده بودند: خوب است انسان روزی هزار مرتبه إنا أنزلنا بخواند.1
ملكا ذكر تو گویم كه تو پاكی و خدایی نروم جز به همان ره كه توام راه نمائی 2
پی نوشت: 1.با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در میدان عمل 2.سنایی منبع:حوزه