بازخوانی نامه 50 نهج البلاغه؛
امام علی (ع)این نامه را به فرماندهان سپاه خود نوشت و آنها را از مغرور شدن برحذر داشت.
عقیق:امام علی (ع)در نامه 50 کتاب شریف نهج البلاغه به فرماندهان سپاه خود می
فرماید: شايسته است كه والى اگر مالى به دستش افتاد يا به نعمتى مخصوص
گرديد ، نسبت به افراد رعيتش دگرگون نشود . بلكه نعمتى كه خدا به او ارزانى
مى دارد ، سبب فزونى نزديكى او به بندگان و توجه و مهربانيش به برادرانش
گردد.
همچنین امام در مورد مسیولیت های نظامیان نسبت به جامعه می
فرماید: بدانيد، حقى كه شما بر عهده من داريد، اين است كه چيزى را از شما
مخفى ندارم، جز اسرار جنگ را و كارى را بى مشورت شما نكنم، جز اجراى
حكم خدا را. و حقى را كه از آن شماست از موعد خود به تأخير نيفكنم و تا به
انجامش نرسانم از پاى ننشينم و حق شما را به تساوى دهم. چون چنين كردم،
بر خداست كه نعمت خود بر شما عنايت كند و بر شماست كه از من فرمان ببريد و
اگر شما را فرا خواندم درنگ روا نداريد و در انجام دادن كارى ، كه صلاح شما
را در آن مى دانم، قصور مورزيد و در راه حق خود را به سختي ها افكنيد.
امام
در این باره ادامه می دهد: اگر در آنچه می گويم خلاف روا داريد، هيچكس در
نزد من، خوارتر و بى ارج تر از آنكه سر بر تافته و به راه كج رفته است
نخواهد بود. من او را سخت عقوبت خواهم كرد و او را از عقوبت من رهايى نيست. پس اين فرمان را از هر كه بر شما امير است بپذيريد و در آنچه خداوند
كارهايتان را بدان به صلاح مى آورد، از ايشان فرمان بريد.
منبع:باشگاه خبرنگاران