پولهایی که از طرف مسلمین مقید و متعهد به دین به دست مرجع تقلید میرسد، امانتی است که بهعنوان وجوه شرعیِ در اختیار مراجع تقلید قرار میگیرد و این بزرگان گرچه اختیارات فراوانی در مصرف آن دارند، اما باید همواره در مصرف آن محتاط باشند.
و مؤمنین كسانىاند كه امانتها و پيمان خود را مراعات مىكنند
آینه:
حکایت؛ فرزند آیتالله العظمی مرعشی(ره) نقل میکند: یادم هست مادر ما میفرمود: آقا چرا شما یک ماشین پیکان که هر شخصی دارد، نمیخرید؟ ایشان در جواب گفت از کجا؟ از خود که پولی ندارم، این پولها هم که وجوهات است، من بیایم از مال وجوهات ماشین شخصی بخرم؟! حالا من روزی یکبار درس میروم و روزی دو بار هم به نماز جماعت، جمعش یک ساعت و نیم هم نمیشود، من یک اتومبیل از وجوهات بخرم و در بیستوچهار ساعت، یک ساعت و نیم از آن کار بکشم، بقیهاش اینجا بخوابد، فردا جواب ولیعصر(عج) را چه بدهم!؟
آیتالله مرعشی تا آخرین روز زندگیاش از ماشین شخصی استفاده نکرد و برای رفتن به درس و نماز مانند دیگران کرایه میداد و سوار تاکسی میشد. برای مساجد و حسینیهها به مشکل اجازه صرف وجوهات میداد و میفرمود: از هدایا استفاده کنید، هزینه کتابخانه نیز در مرحله اول از غیر وجوهات تأمین میشود و تنها مواقع ضروری از وجوهات استفاده میشود، ولی برای ساختن مدارس علمیه اجازه میداد و میفرمود: اینجا جایی است برای سربازان امام زمان (عج).
آیتاللهالعظمی مرعشی، تا لحظه وفات در حفظ بیتالمال دقت میکرد، در وصیتنامهاش میخوانیم: من بهزودی از این دنیا میروم، درحالیکه برای ورثه خود جز نامی نیک باقی نگذاشتم و آنها را به خداوند بزرگ سپردهام.1
پی نوشت: با اقتباس و ویراست از کتاب شهاب شریعت منبع:حوزه